Станіслаў Багушэвіч: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Літаратура |
др →Біяграфія |
||
Радок 4:
Сын Міхала Мікалая Багушэвіча-Мінькоўскага герба [[Герб «Газдава»|«Газдава»]] і Феліцыяны Быкоўскай з Быкава герба [[Герб «Грыф»|«Грыф»]]. Нарадзіўся ў маёнтку Літва, блізу [[Івянец|Івянца]]. Бацьку страціў у 1756 годзе, калі той быў забіты на менскім сойміку. Апякунства над сям'ёй узяў блізкі сваяк Антоні Багушэвіч.
У 1773 годзе атрымаў прывілей на ротмістра менскага ваяводства і адначасова быў абраны паслом на [[Падзелавы сойм|Надзвычайны варшаўскі сойм 1773—1775]]. Разам з іншымі пасламі-ліцвінамі — [[Тадэвуш Рэйтан|Тадэвушам Рэйтанам]], [[Самуэль Корсак|Самойлам Корсакам]], [[Ігнат Куранецкі|Ігнатам Куранецкім]] — выступіў на сойме супраць узурпацыі палякамі маршальскага жэзла, супраць самапрызначанага маршалка канфедэрацыі [[Адам Панінскі|Адама Панінскага]], супраць Канфедэрацыі, якая пазней зацвердзіла [[першы падзел Рэчы Паспалітай]]. Біскуп К.Солтык, дабіўся для яго чына капітана войска Кароны Польскай, і хацеў ажаніць яго на сваей пляменніце. Але ад гэтага шлюбу Багушэвіч адмовіўся.
У 1780 годзе на Станіслава Багушэвіча быў здзейснены напад.
У 1784 і 1792 гадах абіраўся паслом на [[Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Галоўны Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага]].
У 1812 годзе,у вызваленым ад расейцаў Менску быў прызначаны камісарам у новаствораны 20-ты уланскі полк літоўскай кавалерыі, абраны паслоў генеральнай Канфедэрацыі.
Меў сямёра дзяцей, але ўсіх страціў. Яго дачка Фаўстына была замужам за падкаморым менскім Атаназіем Прушынскім, дзедзічам [[Ганусіна]].
Апоўнія гады жыцця, адыйшоўшы ад грамадскіх справаў, шукаў суцяшэння ў рэлігіі. Памёр або ў 1817, або у 1819 годзе. Пахаваны ў івянецкім касцёле францішканцаў. Магіла не захавалася.
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|[[Валерый Пазднякоў|Пазднякоў В.]]|Багушэвіч Станіслаў|1|277}}
| |||