Армянскае нагор’е: Розніца паміж версіямі

'''Армянскае нагор'е''' ({{lang-hy|Հայկական լեռնաշխարհ}}) — сярэдняе з трох ПярэднеазіацкіяПярэднеазіяцкіх нагор'яў.

Паверхня — спалучэнне лавава-туфавых пласкагор'яў і плато вышынёй 1500 — 3000 м з міжгорнымі ўпадзінамі і далінамі. Шэраг хрыбтоў (Арсіянскі, Агрыдаг, Джавахецкі, Вардэнінскі) утвораны ланцугамі вулканаў. Найбольшыя ўпадзіны: Арарацкая, Эрзурумская, Мушская і інш.; дно некаторых упадзін занята азёрамі [[возера Ван|Ван]], [[Севан]], [[Урмія]] (Рэзайе). ВулханічныяВулканічныя конусы (Сюпхан — 4434 м, Арагац — 4090 м і інш.) і лававае покрыва ўтварыліся ў неагене і антрапагенечацвярцічным перыядзе. Невулканічныя хрыбты: Зангезурскі, Паландзёкен, Бінгёль, Аладаг, Карадаг, Машудаг, Карабахскі і інш. Карысныя выкапні: нафта, мыш'як, медзь, храміты, жалезная руда, поліметалічныя руды, каменны вугаль, каменная соль; мінеральныя і тэрмальныя крыніцы.

Клімат Армянскага нагор'я субтрапічны кантынентальны. Сярэднія тэмпературы студзеня ад -3 да -15°С, ліпеня ад 15 да 20°С (у катлавінах 25°С). Гадавая колькасць ападкаў на заходніх схілах 1000 мм і больш, у катлавінах 500-700 мм, на ўсходзе 300-500 мм. аНа Армянскім нагор'і пачынаюцца рэкі [[Еўфрат]], [[рака Тыгр|Тыгр]], [[рака Кура|Кура]], [[рака Аракс|Аракс]].

Расліннасць стэпавая і паўпустынная на шэраэёмахшэразёмах, светла-каштанавых, бурых і шэра-карычневых глебах. Па схілах гор — хмызнякі з [[маквіс]]у, лясы з хвоі і дубу, фісташкавыя і арчовыя рэдкалессі. На менш увільготненых схілах зараснікі калючых падушкападобных хмызнякоў. На вышыні 4000 м горны стэп, вышэй — альпійскія лугі, на вяршынях вечныя снягі і ледавікі. Жывёльны свет: шмат грызуноў, паўзуны, трапляюцца [[казуля]], [[безааравы казёл]], [[муфлон]], мядзведзь, барс, [[паласатая гіена]].