Тайная вячэра (Леанарда да Вінчы): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 22:
==Апісанне карціны==
[[Выява:Montorfano, crocifissione, 1497, con interventi di leonardo nei ritratti dei duchi.jpg|thumb|350px|right|Выява "Укрыжаванне" з іншага боку памяшкання]]
[[Выява:Giampietrino-Last-Supper-ca-1520.jpg|thumb|right|350px|''Тайная вячэра'', каля [[1520]] года, Джавані П'етра Рыццолі, называецца [[Джампетрына]] (працаваў 1508-1549), палатно, алей, у цяперашні час у калекцыі [[Каралеўская акадэмія мастацтваў|Каралеўскай акадэміі мастацтваў]], [[Лондан]]; дакладная поўная копія, якая на працягу дваццаць гадоў была асноўнай крыніцай аднаўлення арыгінала (1978-1998). Яна ўключае ў сябе некалькі страчаных дэталяў, такіх як ногі Хрыста і сальніцу, перакуленую Іудай. Лічыцца, што Джампетрына цесна супрацоўнічаў з Леанарда, калі той быў у [[Мілан]]е.]]
Тайная вячэра мае памеры 460 см х 880 см і займае тарцавую сценку сталовай у манастыры [[Санта-Марыя-дэла-Грацыя]] ў [[Мілан]]е, Італія. Тэма была традыцыйнай для сталовых, хоць памяшканне не было трапезнай у той час, калі Леанарда намаляваў яго. Галоўнае царкоўнае збудаванне было неўзабаве завершана (у [[1498]] годзе), але было перабудавана [[Даната Брамантэ|Браманте]], якога Людовіка Сфорца замовіў пабудаваць маўзалей сям'і Сфорца. Выява павінна была быць у цэнтральным маўзалеі. [[Люнет, архітэктура|Люнеты]] над галоўным жывапісам, якія сфармаваліся з-за патройнай скляпеністай столлі трапезнай, распісаны гербамі Сфорца. Супрацьлеглая сцяна трапезнай пакрытая фрэскай Укрыжаванне [[Джавані Доната ды Монторфана]], да якой Леанарда дадаў фігуры сям'і Сфорца. (Гэтыя фігуры пагоршыліся гэтак жа, як і ''Тайная вячэра''). Леанарда пачаў працу над Апошняй Вячэрай у [[1495]] годзе і скончыў яе ў [[1498]] годзе, праца над карцінай не была пастаяннай. Дата пачатку - прыблізная, так як архівы манастыра за той перыяд былі знішчаны, і дакумент, датаваны 1497 годам, паказвае, што карціна ў той час была амаль завершана. Прыёр манастыра скардзіўся Леанарда аб затрымцы, што выклікала гнеў апошняга. Ён пісаў на кіраўніцтву манастыра, тлумачачы, што ён хоча знайсці ідэальны злачынны твар для [[Іуда Іскарыёт|Іуды]], і што калі ў яго гэта не атрымаецца, то для твару Іуды ён выкарыстае твар прыёра, які скардзіўся.
[[Выява:Stiudium do Ostatniej Wieczerzy.jpg|thumb|Занатоўка ''Апошняй вячэры'' Леанарда, на якой наказаныя дзевяць апосталаў з імёнамі над іх галовамі]]
Тайная вячэра мае памеры 460 см х 880 см і займае тарцавую сценку сталовай у манастыры [[Санта-Марыя-дэла-Грацыя]] ў [[Мілан]]е, Італія. Тэма была традыцыйнай для сталовых, хоць памяшканне не было трапезнай у той час, калі Леанарда намаляваў яго. Галоўнае царкоўнае збудаванне было неўзабаве завершана (у [[1498]] годзе), але было перабудавана [[Даната Брамантэ|Браманте]], якога Людовіка Сфорца замовіў пабудаваць маўзалей сям'і Сфорца. Выява павінна была быць у цэнтральным маўзалеі. [[Люнет, архітэктура|Люнеты]] над галоўным жывапісам, якія сфармаваліся з-за патройнай скляпеністай столлі трапезнай, распісаны гербамі Сфорца. Супрацьлеглая сцяна трапезнай пакрытая фрэскай Укрыжаванне [[Джавані Доната ды Монторфана]], да якой Леанарда дадаў фігуры сям'і Сфорца. (Гэтыя фігуры пагоршыліся гэтак жа, як і ''Тайная вячэра''). Леанарда пачаў працу над Апошняй Вячэрай у [[1495]] годзе і скончыў яе ў [[1498]] годзе, праца над карцінай не была пастаяннай. Дата пачатку - прыблізная, так як архівы манастыра за той перыяд былі знішчаны, і дакумент, датаваны 1497 годам, паказвае, што карціна ў той час была амаль завершана. Прыёр манастыра скардзіўся Леанарда аб затрымцы, што выклікала гнеў апошняга. Ён пісаў на кіраўніцтву манастыра, тлумачачы, што ён хоча знайсці ідэальны злачынны твар для [[Іуда Іскарыёт|Іуды]], і што калі ў яго гэта не атрымаецца, то для твару Іуды ён выкарыстае твар прыёра, які скардзіўся.
 
Тайная вячэра засяроджана на адлюстраванні рэакцыі кожнага апостала, калі Ісус сказаў адзін з іх выдасць Яго. Усе дванаццаць апосталаў маюць розныя рэакцыі на заяву, з рознымі ступенямі гневу і шоку. Апосталы вызначаюцца па рукапісу (''Дзённік Леанарда да Вінчы'', стар. 232) з іх імёнамі, знойдзенага ў 19 стагоддзі. (Да гэтага, толькі Іуда, [[Пётр, апостал|Пётр]], [[Ян Багаслоў|Ян]] і Ісус былі ідэнтыфікаваныя). На карціне адлюстраваны (злева направа):
 
Радок 32:
* [[Фама, апостал|Фама]], [[Якаў Зевядзееў]] і [[Філіп, апостал|Філіп]] - наступная група з трох чалавек. Фама відавочна засмучаны; яго падняты указальны палец прадвешчае яго недавер пасля [[Уваскрэсенне Ісуса Хрыста|Уваскрэсення]]. Якаў Зевядзееў выглядае ашаломлены, яго рукі ў паветры. Філіп відаць хоча спытаць нейкае тлумачэнне.
* [[Матфей, евангеліст|Матфей]], [[Фадзей, апостал|Іуда Фадзей]] і [[Сымон Кананіт]] - апошняя група з трох чалавек. Іуда Фадзей і Матфей звернутыя да Сымона, магчыма, каб высветліць ці ёсць у яго адказы на іх першапачатковыя пытанні.
[[Выява:Giampietrino-Last-Supper-ca-1520.jpg|thumb|right|350px|''Тайная вячэра'', каля [[1520]] года, Джавані П'етра Рыццолі, называецца [[Джампетрына]] (працаваў 1508-1549), палатно, алей, у цяперашні час у калекцыі [[Каралеўская акадэмія мастацтваў|Каралеўскай акадэміі мастацтваў]], [[Лондан]]; дакладная поўная копія, якая на працягу дваццаць гадоў была асноўнай крыніцай аднаўлення арыгінала (1978-1998). Яна ўключае ў сябе некалькі страчаных дэталяў, такіх як ногі Хрыста і сальніцу, перакуленую Іудай. Лічыцца, што Джампетрына цесна супрацоўнічаў з Леанарда, калі той быў у [[Мілан]]е.]]
 
Разам з іншымі малюнкамі Тайнай вячэры гэтага перыяду Леанарда змесціў абеднікаў на адным баку стала, так што ніхто з іх не павернуты спіной да гледача. Большасць папярэдніх малюнках выключалі Іуду, змяшчаючы яго асобна на супрацьлеглым баку стала ад іншых адзінаццаці вучняў і Ісуса, або размяшчалі арэолы вакол ўсіх вучняў, акрамя Іуды. Леанарда замест гэтага размесціў Іуду адкінутым назад у цень. Ісус прадказвае, што яго здраднікам будзе, хто возьме хлеб. Фама і Якаў злева ад Ісуса ў жаху, калі Ісус паказвае левай рукой на кавалак хлеба перад імі. Засмучаны размовай паміж Янам і Пятром, Іуда цягнецца за іншым кавалкам хлеба, не заўважаючы Ісуса таксама працягваючы правую руку да яго (Матф. 26: 23). Вуглы і асвятленне звяртаюць увагу на Ісуса, чыя галава знаходзіцца ў кропцы сходу ўсіх перспектыўных ліній.
 
Карціна змяшчае некалькі спасылак колькасці 3, што ўяўляе сабой хрысціянскую веру ў [[Троіца|Тройцу]]. Апосталы сядзяць у групоўках па тры; за Ісусам тры вокны, форма фігуры Ісуса нагадвае трохкутнік. На выяве, магчыма, былі і іншыя спасылкі, якія былі страчаныя з-за пагаршэння жывапісу.
 
==Важныя копіі==
 
Вядомыя дзве раннія копіі Апошняй Вячэры, як вядома, працы мяркуемых памочнікаў Леанарда. Копіі амаль такога ж памеру, як і арыгінал, і захаваліся з багаццем арыгінальных дэталяў. Адной з дакладных копій з'яўдяцца карціна [[Джампетрына]], цяпер ў калекцыі [[Каралеўская акадэмія мастацтваў|Каралеўскай акадэміі мастацтваў]] у Лондане. Другая копія [[Чэзарэ да Сеста]] мае некаторыя змены ў фоне і усталявана ў царкве святога Амброджо ў [[Понтэ Капрыяска]], [[Швейцарыя]].
 
[[Катэгорыя:Карціны Леанарда да Вінчы]]