Жамойцкая мова: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 33:
Трэба адзначыць, што ў мінулым тэрыторыя, якая дэкларавалася як тэрыторыя пражывання жамойтаў (вышэйазначанае Жамойцкае староства), была большай, чым сучасны літоўскі этнакультурны рэгіён [[Жамойць]], таму гэта дае падставы вылучаць гіпотэзу аб тым, што аўкштайцкая гаворка зрабіла значны ўплыў на жамойцкую мову, скараціўшы арэал распаўсюджванню жамойцкай гаворкі (мовы) дзякуючы магчымай асіміляцыі жамойтаў{{крыніца?}}.
 
На жамойцкай гаворцы (мове) шырока пісаліся творы ў XIX ст. у часы т.зв. [[Жамойцкае адраджэнне|«Жамойцкага адраджэння»]]: творы [[Сільвестрас Валюнас|Сільвестраса Валюнаса]], [[Сіманас Даўкантас|Сіманаса Даўкантаса]], [[Сіманас Станявічус|Сіманаса Станявічуса]] і іншых асоб. Вядомымі ўзорамі лічацца паэма «Бірута» [[Сільвестр Валюнас|Сільвестра Валюнаса]], «Шэсць казак» Сіманаса Станявічуса, «Звычаі старажытнайстаражытных літоўцаў, [[Аўкштотааўкштайты|Верхняй Літвыаўкштайтаў]] і Жамойці[[жамойты|жамойтаў]]» (1845) [[Сіманас Даўкантас|Сіманаса Даўкантаса]].
 
У пачатку [[20 стагоддзе|XX ст.]] аформіўся асобны літаратурны стандарт жамойцкай гаворкі (мовы), які мае ўласны алфавіт на [[Лацінскі алфавіт|лацінскай аснове]].