Сафійскі сабор (Ноўгарад): Розніца паміж версіямі

Першапачаткова сцены храма не былі пабелены, за выключэннем крывалінейных у плане [[апсіда|апсід]] і [[Барабан, архітэктура|барабанаў]], пакрытых слоем [[цамянка|цамянкі]]. Унутраны бок сцен таксама быў аголены, тады як [[скляпенне|скляпенні]] з самага пачатку былі абмазаны цамянкай і пакрыты [[фрэска|фрэскамі]]мі. Такое афармленне было выбрана пад уздзеяннем архітэктуры [[Горад Канстанцінопаль|Канстанцінопаля]], у якой [[мармур]]овая абліцоўка сцен спалучалася з [[мазаіка]]мі на [[скляпенне|скляпеннях]]; аднак тут мармур быў заменены [[вапняк]]ом, а мазаіка — фрэскамі. Верагодна, ужо ў 1151 годзе сцены былі поўнасцю абмазаны цамянкай.

На заходнім партале ўстаноўлены [[бронза|бронзавыя]]выя [[Магдэбургскія дзверы]] ў [[раманскі стыль|раманскім стылі]] з вялікаю колькасцю [[гарэльеф]]аў і [[скульптура|скульптур]].

У 1922 годзе, у ходзе [[Канфіскацыя царкоўных каштоўнасцей у Расіі ў 1922 годзе|канфіскацыі царкоўных каштоўнасцей]], сабор быў абрабаваны. У 1929 годзе яго закрылі і адкрылі ў ім антырэлігійны музей<ref>[http://annals.xlegio.ru/rus/novgorod/smirnov.htm#_Toc186906121 Новгородская София — антирелигиозный музей\С. М. Смирнов. Воспоминания о времени моей работы в Новгородском музее\\Новгородский исторический сборник, вып. 6(16), СПб., 1997 г.] </ref>. У музеі былі прадстаўлены скарбы, якія захоўваліся ў [[рызніца|рызніцы]] сабора, як прыклад «казачных багаццяў царквы». У час акупацыі Ноўгарада нямецка-фашысцкімі войскамі храм быў пашкоджаны і разрабаваны, пасля вайны — поўнасцю адноўлены і стаў аддзелам [[Наўгародскі музей-запаведнік|Наўгародскага музея-запаведніка]]. У 1991 яго перадалі [[Руская праваслаўная царква|Рускай праваслаўнай царкве]], і 16 жніўня 1991 яго асабіста асвяціў [[Алексій II, Патрыярх Маскоўскі|патрыярх Алексій II]]. У 2005—2007 адбылася рэстаўрацыя купалаў сабора.

[[Катэгорыя:Помнікі старажытнарускай архітэктуры Старажытнай Русі]]