Мядзел: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Belarus2578 (размовы | уклад) Адхілены апошнія 3 змены (37.215.110.44) і адноўлена версія 1876773 178.125.11.250 |
|||
Радок 90:
''Куръ 1020 слати".''
Неаднаразова жыхары Новага Мядзела атрымлівалі прывілеі ад валадароў Рэчы Паспалітай на правядзенне кірмашоў. Таксама мястэчка было надзелена разнастайнымі падатковымі ільготамі. Новы Мядзель быў абведезны валам, на паўвостраве воз. Мястра ў 16 ст. быў каменны вялікакняскі («каралеўскі») [[Мядзельскі замак]] (захаваліся руіны). Па некаторых звестках, жыхары Новага Мядзела атрымалі ад [[Жыгімонт Стары|Жыгімонта Старога]] з просьбы яго жонкі [[Бона Сфорца|Боны Сфорца]] [[магдэбургскае права]]<ref>А. Сапуноў ??</ref>, але цяпер няма дакументальных пацверджанняў гэтаму. Новым Мядзелам, як дзяржаўным уладаннем, кіравалі старасты, спецыяльна прызначаныя вялікім князем. Сярод мядзельскіх старостаў з 1590 года быў і канцлер літоўскі
Стары Мядзель у 1736 атрымаў статус [[мястэчка]], а ў 1762 [[магдэбургскае права]] з правам на 4 кірмашы на год.
Радок 128:
* [[Вольга Уладзіміраўна Васілёнак]]
* '''''Бжастоўскі Цыпрыян Павел''''' (1612 -1688). Дзяржаўны дзеяч, дыпламат. Нарадзіўся ў сям'і палкоўніка войска Вялікага княства Літоўскага. Адукацыяю атрымаў у Віленскай акадэміі. Служыў пры двары канцлера Вялікага княства Літоўскага Альбрэхта Радзівіла. З 1648 віленскі стольнік, з 1650 рэферэндар літоўскі, з 1684 ваявода трокскі, староста мядзельскі, ашмянскі, быстрыцкі, дэпутат сойма ад Упіцкага пав. У 1658, 1661-64 у складзе дыпламатычных місій (у 1667 як камісар Рэчы Паспалітай) удзельнічаў у перамовах з Рускай дзяржавай, якія скончыліся Андрусаўскім перамір'ем 1667. Быў прыхільнікам кандыдатуры рускага цара на польскі трон. У 1671-72 і 1679 выязджаў у Маскву, каб заключыць саюз супраць Турцыі, удзельнічаў у падпісанні "вечнага міру" 1686. Ад маскоўскага цара атрымаў багата аздоблены абраз прасвятой Багародзіцы, які потым падараваў мінскім езуітам (яго сын Антон быў рэктарам Мінскай езуіцкай калегіі). Памёр у Варшаве, пахаваны ў Вільні. Пры жыцці вёў дзённікі пасольстваў, збіраў пісьмы, рэляцыі і інш. дакументальныя крыніцы. Пасля яго засталося 13 тамоў дакументальнага матэрыялу, які адышоў каралю Станіславу Аўгусту Панятоўскаму. Лёс збору невядомы.
* '''''Раткевiч Амурат Аляксандравіч''''' (нар. 17.12.1910 у Старым Мядзеле Пастаўскага пав, шорнік (вырабляў седлы)
У 1931 служыў у 33-м пяхотным палку. Падчас вераснёускай кампанii з 1 па 18.09.1939 у складзе 207-га рэзэрвововага пяхотнага палка. Трапіў у савецкі палон. 25.8.1941 уступіў у Польское войска ў СССР у лагеры военнапалонных у Вязьнiках (Уладзiмерская вобласць). Накіраваны ў 14-ы пяхотны полк 5 пяхотнай дывізіі Арміі генерала Андэрса. На Італьянскім фронце 13.2.1944-2.5.1945 у складзе 7 палку супрацьпаветранай абароны 2 Польскага корпусу. У Польскіх Узброеных Сілах да 25.3.1947. Адасланы да фільтрацыйнага лагеру ў Сэйфгарт (графства Стаффордшыр) у Вялiкабрытанii. Адзначаны ўзнагародамі: Крыж Монтэ Касіна, Медаль Вайны. Брытанскія ўзнагароды: Зорка вайны 1935-45, Зорка Iталiі. {{зноскі}}
Радок 138 ⟶ 140:
* Литовская Метрика (1528-1547). 6-я книга судных дел. Вильнюс, 1997. –док. №405.
* Литовская Метрика (1553-1567). Книга публичных дел 7. -Вильнюс, 1996.- С.70.
== Літаратура ==
* {{крыніцы/ТурЭнцБел-2007|Мядель}};
| |||