Чорны перадзел: Розніца паміж версіямі

«Чорны перадзел» адмаўляў прынцып цэнтралізму і складаўся з незалежных гурткоў у [[Санкт-Пецярбург]]у, [[Масква|Маскве]], [[Харкаў|Харкаве]], [[Мінск]]у, [[Казань|Казані]], [[Адэса|Адэсе]], [[Кіева|Кіеў]], [[ПермьПерм|Пермі]] і інш. Ролю цэнтра адыгрывала найбольш моцная Пецярбургская арганізацыя (яе членам быў [[Анатоль Восіпавіч Бонч-Асмалоўскі |А. В. Бонч-Асмалоўскі]]). Ідэйную платформу напачатку вызначалі праграма і тактыка «Зямлі і волі», яе дэвіз — «усё для народа, усё сіламі народа». Задачы арганізацыі: падрыхтоўка народнай рэвалюцыі шляхам прапаганды сацыялістычных ідэй і разгортвання эканамічнай барацьбы, каб змяніць дзяржаўны лад Расіі, перадаць зямлю сялянам на аснове ўраўняльнага падзелу («чорнага перадзелу»), фабрыкі і заводы — рабочым; пераход да сацыялізму («поўнага калектывізму»). «Чорны перадзел» адмлўна ставіўся да палітычнай барацьбы, у пачатку [[1880]] г. прызнаў мэтазгоднасць палітычнага тэрору як сродку барацьбы супраць самадзяржаўя, аднак не лічыў яго першачарговай задачай. Прапагандаваў федэратыўны прынцп палітычнай арганізацыі народа, выступаў за аўтаномію нацыянальных раёнаў, у т.л. Беларусі. Галоўнай рухальнай сілай рэвалюцыі лічыў сялянства, але працаваў пераважна сярод рабочых, студэнтаў, навучэнцаў і вайскоўцаў. Друкаваныя выданні: газета «Черный передел» і «Зерно». Крызіс народніцкай ідэалогіі, паліцэйскія праследаванні прывялі «Чорны перадзел» да распаду. Частка яго членаў (Пляханаў, Засуліч, Дэйч і інш.) перайшлі на пазіцыі [[марксізм]]у.