Карліс Гун: Розніца паміж версіямі

'''Карліс Гун''' ({{lang-lv|Kārlis Jēkabs Vilhelms Hūns}}; {{lang-de|Karl Huhn}}, {{lang-ru|Карл Федорович Гун}},; {{ДН|13|11|1830}}-— {{ДС|28|1|1877}}, [[{{МС|Давос]]||}}, [[Швейцарыя]]) — латышскі жывапісец.

Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1854-61) у П. В. Басіна. У 1863-71 жыў у [[Парыж]]ы (у 1863-68 — пенсіянер АМ). Акадэмік (1868) і прафесар (1870) Пецярбургскай АМ. СябраЧлен Таварыства перасоўных мастацкіх выстаў (з 1873). Аўтар сцэнак з гарадскога і вясковага жыцця Нармандыі («Хворае дзіця», 1869, [[Траццякоўская галерэя]]) і жанравых па характары гістарычных карцін («Сцэна з Варфаламееўскай ночы», 1870, Траццякоўская галерэя). Выконваў таксама партрэты. У сваіх малюнках і акварэлях Гун першым з прафесійных мастакоў звярнуўся да ўласна латышскай тэматыкі.

[[Катэгорыя:ПерадзвіжнікіПерасоўнікі]]