Моладзь: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
крыніца — uk:Молодь
 
Paganetz (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
'''Моладзь''' — [[сацыяльная група|сацыяльна]]-[[дэмаграфічная група]], вылучаная на аснове сукупнасці [[узрост|ўзроставых]]авых характарыстык і асаблівасцейасаблівасцяў [[сацыяльнае становішча|сацыяльнага становішча]]. Маладосць як пэўная вызначаная фаза, этап жыццёвага цыкла біялагічна ўніверсальная, але яе канкрэтныядакладныя ўзроставыя рамкі, звязаны з ёй [[сацыяльны статус]] і сацыяльна-псіхалагічныя асаблівасці маюць сацыяльна-[[гісторыя|гістарычную]] прыроду і залежаць ад [[грамадскі лад|грамадскага ладу]], [[культура|культуры]] і уласцівыхўласцівых дадзенаму [[грамадства|грамадству]] заканамернасцейзаканамернасцяў [[сацыялізацыя|сацыялізацыі]].
 
Сучасная моладзь даўжэй [[Навучанне|навучаецца]] ў школе і, адпаведна, пазней пачынае самастойнае працоўнае жыццё. Ускладніліся і самі крытэрыі сацыяльнай [[сталасць|сталасці]]. Пачатак самастойнайсамастойнага працоўнайпрацоўнага жыцця, завяршэнне навучання і набыццё стабільнай [[прафесія|прафесіі]], атрыманне [[палітычныя правы|палітычных правоў]], матэрыяльная незалежнасць ад [[бацькі|бацькоў]], уступленне ў [[шлюб]] і нараджэння першага [[дзіця]]ці — усе гэтыя падзеі, якія ў сваёй сукупнасці даюць чалавеку пачуццё поўнай даросласці, і адпаведны сацыяльны статус, наступаюць не адначасова, і сама іх паслядоўнасць і сімвалічнае значэнне кожнай з іх не аднолькавыя ў розных [[сацыяльныя слаі|сацыяльных слаях]]. Адсюль і дыскутыўнасць храналагічных, абсалютных узроставых межаў: ніжняя мяжа маладосці ўстаноўлена паміж 14 і 16 гадамі, а верхняя — паміж 25 і 30 гадамі і нават пазней.
 
Не менш важным, чым падаўжэнне перыяду маладосці, з'яўляецца ўскладненне самога працэсу сацыялізацыі. Фарміраванне асобы маладога чалавека адбываецца сёння пад уплывам некалькіх адносна аўтаномных сацыяльных фактараў, найважнейшымі з якіх з'яўляюцца: [[сям'я]], [[школа]], супольнасць аднагодкаў ([[моладзевыя арганізацыі]], розныя нефармальныя, стыхійныя групы і супольнасці), [[сродкі масавай інфармацыі]]. Ужо само багацце гэтых [[сацыяльныя інстытуты|інстытутаў]] і сродкаў уздзеяння дае асобе, якая фарміруецца, значна большую ступень [[аўтаномія|аўтаноміі]] ад кожнага з іх у асобнасці як ніколі ў мінулым. Арганізацыя выхавання і навучання моладзі па ўзроставым прынцыпе ўзмацняе гэтую ўзроставую гамагеннасць, спрыяючы выпрацоўцы спецыфічнай «моладзевай» самасвядомасці і стылю жыцця («[[субкультура|субкультуры]]»).