Вікіпедыя

Балканскі паўвостраў: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др clean up, replaced: га рэгіёну → га рэгіёна, блян → блан, цераз → праз , га Саюзу → га Саюза, зяржаваў → зяржаў, моваў → моў, на Пн using AWB
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 27:
Грэцыя, Румынія і Балгарыя з'яўляюцца членамі [[Еўрапейскі Саюз|Еўрапейскага Саюза]]. Турцыя, Грэцыя, Балгарыя і Румынія ўваходзяць у [[НАТА]].
 
Па тэрыторыі Балканскага паўвострава праходзяць важныя транспартныя магістралі, якія злучаюць Заходнюю Еўропу з Паўднёва -Заходняй Азіяй ([[Малая Азія]] і [[Блізкі Усход]]).
 
З'яўляецца радзімай шматлікіх старажытных культур і цывілізацый.
Радок 34:
Геаграфія Балканаў адыграла крытычна важную ролю ў эвалюцыі яго этнічных і нацыянальных супольнасцей, а таксама ў культурным развіцці гэтага рэгіёна. Пераважную частку плошчы Балканаў займаюць горы, што не толькі падзяліла прыдатныя для жыцця землі на дробныя часткі, але і стварыла раздробленасць у культурным і палітычным развіцці. Спачатку ізаляцыя і дробны падзел рэгіёна процідзейнічалі ўзнікненню якой-небудзь адзінай этнічнай ці нацыянальнай супольнасці. Як вынік, існаванне ў рэгіёне раздробленых этнічных супольнасцей у спалучэнні з геаграфічнай раздробленасцю не дало тут узнікнуць адзінаму вялікаму дзяржаўнаму ўтварэнню; замест гэтага ўзніклі некалькі драбнейшых дзяржаў, якія спаборнічалі між сабою.<ref name="ftnJels-19653">Charles Jelavich and Barbara Jelavich, The Balkans, Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, 1965, p. 3. Цыт. у (Johnsen 1995).</ref>
 
З іншага боку, існаванне спрыяльных умоў для доступу ў рэгіён звонку (у т. л., існаванне працяглых берагавых ліній на Адрыятычным, Эгейскім і Чорным морах) і размяшчэнне паміж урадлівымі раўнінамі Еўропы (на поўначы і Ззахадзе) і Малой Азіяй і Міжземнамор'ем (на ўсходзе і Пдпоўдні) робіць Балканы своеасаблівым скрыжаваннем шляхоў паміж Еўропай, Азіяй і Афрыкай. Праз Балканы праходзяць тры вялікія міграцыйныя (ці заваёўныя) шляхі: першы — на захад уздоўж паўночнага ўзбярэжжа Чорнага мора і далей уздоўж [[рака Дунай|Дуная]] ў Цэнтральную Еўропу або на паўдн.паўднёвы усходўсход праз сучасную Балгарыю ў [[Стамбул]] ([[Канстанцінопаль]]); другі — з Цэнтральнай Еўропы Дунаем у [[рака Ніс|Ніс]] і далей або [[рака Вардар|Вардарам]] праз [[цясніна Скоп'е|цясніну Скоп'е]] ў [[Салонікі]], або [[рака Марыца|Марыцай]] у Сафію і потым у Канстанцінопаль; трэці — з Італіі праз Адрыятычнае мора, далей праз Албанію і Паўночную Грэцыю ў Канстанцінопаль.<ref name="ftnkern8jel3">Robert J. Kerner, ed., Yugoslavia, Berkeley: University of California Press, 1949, p. 8, and Jelavich and Jelavich, The Balkans, p. 3. Цыт. у (Johnsen 1995).</ref>
 
== Буйнейшыя гарады ==
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Балканскі_паўвостраў"