Іван Аляксандравіч Сцебут: Розніца паміж версіямі

Скончыў Горы-Горацкі земляробчы інстытут (1854 цяпер Беларуская сельскагаспадарчая акадэмія). Пасля заканчэння інстытута пакінуты працаваць памочнікам упраўляючага вучэбнай фермай (1854—1858). У 1858 Міністэрствам дзяржаўнай маёмасці камандзіраваны за мяжу для падрыхтоўкі да прафесарскага звання. Быў слухачом ува універсітэтахўніверсітэтах Германіі, Бельгіі, Англіі, Францыі. У 1860 прызначаны прафесарам Горы-Горацкага земляробчага інстытута, вёў курс земляробства. Навукова-даследчая праца была звязана з Горы-горацкім вопытным полем, на якім ён заклаў шэраг вопытаў па вывучэнню севаабаротаў, вапнаванню і прымяненню ўгнаенняў, распрацаваў праект рэарганізацыі вопытнага поля ў вопытную сельскагаспадарчую станцыю. У 1865 абараніў магістарскуюмагістрскую дысертацыю «Вапнаванне глебы». У 1865—1894 прафесар Пятроўскай земляробчай лясной акадэміі уў Маскве, узначаліў першую уў Расіі кафедру раслінаводства. Праводзіў работу па падбору і агратэхніцы палявых культур, прымяненню ўгнаенняў. Удзельнік кангрэсаў і з'ездаў па сельскай гаспадарцы, кіраваў работай шматлікіх камітэтаў і камісій, выступаў з лекцыямі і дакладамі, арганізатар правядзення першых з'ездаў па сельскагаспадарчай вопытнай справе (1901, 1902). У 1898—1908 старшыня Вучонага камітэта Міністэрства земляробства. Удзельнічаў у распрацоўцы Палажэння аб сельскагаспадарчых вопытных установах. Адзін з заснавальнікаў у Пецярбургу (1904) вышэйшых жаночых сельскагаспадарчых курсаў (Сцебутаўскія курсы). Заснавальнік і рэдактар журнала «Русское сельское хозяйство».

У 1959 устаноўлены бюст на тэрыторыі [[Беларуская сельскагаспадарчая акадэмія|Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі]]. Яго імем названа адна з вуліц Горак.

[[Катэгорыя:АграномыПостаці Беларусібеларускай аграноміі]]