Мінская губерня: Розніца паміж версіямі

Пасля [[Лютаўская рэвалюцыя, Расія|Лютаўскай рэвалюцыі]] ў [[Заходні край|заходніх губернях]] была знятая забарона польскамоўнай асветы. У школьным годзе 1917/1918 у Мінскай губерні зявіліся 243 польскамоўныя школы, у тым ліку сярэднія ў [[Горад Дзяржынск|Койданове]] і [[Нясвіж]]ы. Паводле афіцыйных звестак у іх навучалася 11 199 дзяцей, значыць амаль 1/4 усіх навучэнцаў на тэрыторыі гэтай губерні. Па-за [[Мінск]]ам адукацыя на [[польская мова|польскай мове]] асабліва развівалася у паветах: [[Ігуменскі павет|Ігуменскім]], [[Слуцкі павет|Слуцкім]] і [[Барысаўскі павет|Барысаўскім]].<ref>Życie społeczno-kulturalne. Oświata. W: Między nadzieją…. S. 46.</ref>

== Земскае самакіраванне (1911) ==

Па прычыне [[Паўстанне ў Польшчы, Літве і Беларусі, 1863—1864|Студзеньскага паўстання 1863—1864 гг.]], у Мінскай губерні (як і ў іншых губернях [[Заходні край|Заходняга края]]) не былі ўведзены [[земства|земствы (земскае самакіраванне)]] у 1860-х гг. Толькі ў 1911 г. былі {{нп3|Закон аб земстве ў заходніх губернях|уведзены земствы ў 6 губернях Заходняга края|ru|Закон о земстве в западных губерниях}}, у тым ліку і ў Мінскай губерні.