Пірымідзін: Розніца паміж версіямі

хімічнае злучэнне
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''Пірымідзі{{subst:націск}}н''' (1,3-дыазін) — арганічнае гетэрацыклічн...'
(Няма розніцы)

Версія ад 23:12, 8 лютага 2015

Пірымідзі́н (1,3-дыазін) — арганічнае гетэрацыклічнае злучэнне.

Уласцівасці

Бясколерныя крышталі, tпл 22,5 °C, tкіп 124 °C. Добра раствараецца ў вадзе, этаноле, дыэтылавым эфіры. Слабая аснова. Інертны да электрафільных рэагентаў (не ўступае ў рэакцыі нітравання і сульфіравання). Пратанаванне адбываецца пры ўзаемадзеянні з вельмі моцнымі кіслотамі з утварэннем солі па адным атаме азоту. Лёгка ўступае ў рэакцыі нуклеафільнага замяшчэння.

Вытворныя

Вытворныя пірымідзіну называюцца пірымідзінавымі асновамі, або пірымідзіны. Пірымідзін і яго вытворныя ўваходзяць у састаў найважнейшых біяпалімераў — нуклеінавых кіслот, а таксама шэрагу біялагічна актыўных рэчываў: вітаміну В1, антыбіётыкаў аміцэтыну і блеаміцыну, барбітуратаў, каэнзімаў і інш. У малекулах нуклеінавых кіслот акрамя кананічных пірымідзінавых асноў — цытазіну (4-аміна-2-пірыдон), тыміну (5-метыл-пірымідзін-2,4-дыен), урацылу (пірымідзін-2,4-дыен) ёсць, у адносна невялікай колькасці, т. зв. мінорныя пірымідзінавыя асновы (5-метылцытазін, 5-карбаксіметылурацын і іншю). Паслядоўнасць пурынавых і пірамідзінавых асноў у полінуклеатыдным ланцугу вызначае генетычную інфармацыю ДНК і матрычных РНК.

Пірымідзіны — бясколерныя высакаплаўкія (tпл≥300 °C) крышталі. Раствараюцца ў гарачай вадзе, нерастваральныя ў этаноле і дыэтылавым эфіры. Існуюць у таўтамерных формах. Біясінтэз пірымідзінаў у клетках адбываецца ў выніку ператварэнняў вытворных аротавай кіслаты. Атрымліваюць звычайна метадам кіслотнага гідролізу нуклеінавых кіслот.

Літаратура