Алесь Звонак: Розніца паміж версіямі

'''ЗвонакНарадзіўся Алесь''' (сапр. Звонак Пётр), нарадзіўся 14.02.1907 г. у горадзеў [[Мінск]]у ў сям'і рабочага.

Выхоўваўся ў дзіцячым доме. Пасля атрымання сярэдняй адукацыі (1925) накіраваны адказным сакратаром газеты «Чырвоная Полаччына». Узначальваў полацкую філію «[[Маладняк, літаратурнае аб'яднанне|Маладняка]]». З 1927 г. працаваў на Беларускім радыё, з 1929 г.годзе — у часопісе «[[Маладняк, часопіс|Маладняк]]». У 1931 г.годзе скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага факультэта [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]], у 1934 г.годзе — аспірантуру Акадэміі мастацтвазнаўства ў Ленінградзе. Працаваў у АН БССР (1934—1935), у рэдакцыі газеты «Літаратура і мастацтва» (1935—1936). У лістападзе 1936 г.года арыштаваны, у 1937 г.годзе асуджаны на 10 год зняволення, якое адбываў у лагерах Магаданскай вобласці. Пасля адбыцця тэрміну працаваў геолагам аб'екта, галоўным геолагам прадпрыемства (Магаданская вобласць). 29.12.1954 г. Вярхоўным судом рэабілітаваны. З 1955 г. жывежыў ўу Мінску. Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] з 1936 г.

Узнагароджаны медалеммедалём.

З вершамі ў друку выступіў у 1925 г., а ў 1926 г. разам з [[Янка Бобрык|Я.Бобрыкам]] і Я.Туміловічам выдаў зборнік «Пунсовае ранне». Аўтар зборнікаў вершаў «Буры ў граніце» (1929), «На лінію агню» (1932), «Мая Радзіма» (1935), «Табе адной» (1957), «Запаветнае» (1961, вершы і паэмы), «Россып» (1967), «Прадчуванне» (вершы і паэма, 1974), «Санеты» (1982), «Ружовая чайка» (1985), паэм «Каршун» (1930) і «Загай» (1931). У 1977 г.годзе выйшлі Выбраныя творы ў 2 тамах, у 1987 г.годзе — «Сябрына: Выбраныя творы».

ВыступаеВыступаў ўу галіне крытыкі, драматурпі тэатра і кіно. Аўтар п'есы «Навальніца будзе» па матывах трылогіі [[Якуб Колас|Якуба Коласа]] «На ростанях» (1960, пастаўлена ў 1959), сцэнарыяў навукова-папулярных фільмаў «Якуб Колас» (1962), «Вобразы і думы» (1965). У 1973 г. выдаў кнігу артыкулаў і ўспамінаў «Неспакойныя сэрцы».

Пераклаў на беларускую мову «Дуэль. Іоныч» [[Антон Паўлавіч Чэхаў|А.Чэхава]] (1931), «Апошні з удэге» А.Фадзеева (з М.Хведаровічам, 1935), «Віцязь у тыгравай шкуры» [[Шата Руставелі|Ш. Руставелі]] (з М.Хведаровічам, 1966), зборнік лірыкі Д.Кугульцінава «Святло жанчыны» (1975), асобныя творы [[Аляксандр Сяргеевіч Пушкін|А.Пушкіна]], М.Някрасава, М.Святлова, У.Лугаўскога, А.Пракоф'ева, Я.Смелякова, М.Галоднага, М.Рыльскага. М.Бажана, П.Тычыны, А.Малышкі, У.Сасюры, Т.Масэнкі, [[Расул Гамзатаў|Р.Гамзатава]], А.Туманяна, І.Бехера, У.Кавальскага, Ю.Славацкага і інш.