Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artificial123 (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{цёзкі|Міцкевіч}}
{{Вучоны
|Імя = Міхась Канстанцінавіч Міцкевіч
|Арыгінал імя =
|Выява =
|Шырыня =
|Апісанне выявы =
|Дата нараджэння = 31.01.1926
|Месца нараджэння = [[горад Мінск]], [[Мінская вобласць]], [[БССР]], [[СССР]]
|Дата смерці =
|Месца смерці =
|Грамадзянства = {{Сцягафікацыя|Беларусь}}
|Навуковая сфера =
|Месца працы =
|Навуковая ступень = {{Навуковая ступень|доктар|тэхнічных навук}}
|Навуковае званне =
|Альма-матэр = [[Варонежскі авіяцыйны інстытут]], [[Маскоўскі авіяцыйны інстытут]], [[Беларускі політэхнічны інстытут]]
|Навуковы кіраўнік =
|Знакамітыя вучні =
|Вядомы як = даследчык у галіне апрацоўкі металаў
|Узнагароды і прэміі =
|Роспіс =
|Шырыня роспісу =
|Сайт =
}}
'''Міхась (Міхаіл) Канстанцінавіч Міцкевіч''' (нар. {{ДН|31|1|1926}}, [[Мінск]]) — беларускі навуковец у галіне апрацоўкі металаў. Доктар тэхнічных навук (1985). Майстар спорту СССР па стэндавай стральбе. Малодшы сын [[Якуб Колас|Якуба Коласа]].
== Біяграфія ==
 
Да пачатку Вялікай Айчыннай вайны закончыў восем класаў СШ №49 г. Мінска (I-VII класы вучыўся ў СШ №14 Мінска), у 1943 г. – дзесяцігодку ў [[Ташкент|Ташкенце]] з атэстатам выдатніка. Паступіў у Варонежскі авіяцыйны інстытут на машынабудаўнічы факультэт (інстытут знаходзіўся ў Ташкенце ў час эвакуацыі); у тым самым годзе перавёўся ў Маскоўскі авіяцыйны інстытут на аналагічны факультэт. У 1947 г. пераехаў у Мінск. Закончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1949, цяпер – [[БНТУ]]) па спецыяльнасці тэхналогія машынабудавання. З 1949 г. працаваў у Фізіка-тэхнічным інстытуце Нацыянальнай акадэміі навук РБ, дзе займаў пасады малодшага навуковага супрацоўніка (1949-611961), галоўнага інжынера лабараторыі (1961-681968), загадчыка лабараторыі (1969-931993). З 1993 г. – галоўны навуковы супрацоўнік.
 
Падрыхтаваў больш за 150 навуковых прац, аўтар звыш 20 вынаходніцтваў. За распрацоўкі ў галіне тэхналогіі і абсталявання для электраэразійнай апрацоўкі металаў угаранаваны Дзяржаўнай прэміяй БССР (1980).