Фаналогія: Розніца паміж версіямі

'''ФАНАЛ{{*вызн|О1=ФАНАЛО́ГІЯ}}ГІЯ''' (ад {{lang-el|phōnē}} гук і {{lang-el|logós}} слова, вучэнне), раздзел [[фанетыка|фанетыкі]], які вывучае [[фанема|фанемы]] і іх [[фанетычная сістэма мовы|сістэму]].

На розніцу паміж параўнальна невялікай колькасцю гукаў, якія функцыянуюць у мове, і практычна незлічонай колькасцю розных фізічных гукаў, упершыню (1870-я гг.) звярнуў увагу лінгвіст [[І. А. Бадуэн дэ Куртэнэ]], які распрацаваў палажэнні аб фанемах як "рухомых кампанентах марфем", аб разнастайнасці гукаў, якія аб'ядноўваюцца уў адну фанему, і першым увёў у лінгвістычны ўжытак тэрмін "фанема".

Ідэі Бадуэна дэ Куртэнэ аб розных аспектах фанетыкі — акустчна-артыкуляцыйным і функцыянальным, аб ролі гукаў "у механізме мовы" зрабілі вялікі ўплыў на развіццё фанетычных даследаванняў у рускім і сусветным мовазнаўстве, з'явіліся зыходнымі тэарэтычнымі пасылкамі для розных фаналагічных школ 20 ст., найперш, Маскоўскай і Ленінградскай фаналагічных школ, Пражскай лінгвістычнай школыішколы.