Спіс Сводэша: Розніца паміж версіямі

Спіс Сводэша выкарыстоўваецца ў лексікастатыстыцы і глотахраналогіі, каб усталяваць прыблізную дату "першага аддзялення" ад [[Генетычная класіфікацыя моў|генетычна роднасных моў]], прычым выкарыстоўвацца могуць таксама спісы з іншых моў. Такім чынам, ступень сваяцтва двухдзвюх моў прапарцыянальна ліку роднасных слоў, якія знаходзяцца ў спісе. Прычына для ўжывання ўсталяванага спісу лексем замест іх выпадковай выбаркі заключаецца ў тым, што асноўны лексічны запас мовы, які быў набыты яшчэ ў дзяцінстве, вельмі нязначна змяняецца на працягу доўгага часу.

Пры гэтым трэба зважаць, што зусім не проста так усталёўваецца колькасць роднасных слоў у спісе, бо яны не адразу выглядаюць падобнымі, і распазнанне роднасных слоў прадугледжвае наяўнасць некаторых ведаў аб правілах вымаўлення, руху зычных і г.д. У той час як спісы Сводэша — гэта карысны дапаможны сродак, для атрымання кароткага агляду, большасць лінгвістаў вельмі скептычна ставяцца наконт таго, што датычыцца сцвярджэнняў аб ступені сваяцтва ў спісах Сводэша.

Часам таксама ўсталёўваецца працэнтная стаўка для слоў. Напрыклад для тых, якія захаваліся пасля прамежку часу ў 500 гадоў, гэтая стаўка складае ў сярэднім каля 86% для 100-слоўнікавагаслоўнага спісу, т.б. праз 1.000 гадоў ужо каля 74% (86% ад 86%) і тг.д.<ref>Christopher Ehret: ''Language and history''. In: Bernd Heine u. Derek Nurse (Hrsg.): ''African languages: an introduction''. Cambridge University Press, 2000, S. 287&nbsp;f.]{{ref-de}}</ref>