Розніца паміж версіямі "Бітва за Дняпро"

|камандзір1 = [[Выява:Flag of the Soviet Union 1923.svg|25px]] [[Георгій Канстанцінавіч Жукаў|Г.  К.  Жукаў]] <br /> {{s|[[Выява:Flag of the Soviet Union 1923.svg|25px]] [[Канстанцін Канстанцінавіч Ракасоўскі|К.  К.  Ракасоўскі]]}}<br />[[Выява:Flag of the Soviet Union 1923.svg|25px]] [[Іван Сцяпанавіч Конеў|І.  С.  Конеў]] <br />[[Выява:Flag of the Soviet Union 1923.svg|25px]] [[Мікалай Фёдаравіч Ватуцін|М.  Ф.  Ватуцін]]

|страты1 = беззваротныя 417 323 чалавек, <br />санітарныя 1 269 841 чалавек<ref>Советская военная экциклопедия в восьми томах. Второе издание.  — Москва:Военное издательство, 1990.  — Том 1:«А»—«Бюлов».  — Стр.406.</ref>

'''Бітва за Дняпро''' ([[1943]])  — шэраг наступальных аперацыяўаперацый [[Чырвоная армія|Чырвонай арміі]] пад час [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчынай вайны]], у выніку якіх ад нямецкіх акупантаў быў вызвалены шэраг гарадоў украінскага Падняпроўя, у тым ліку [[Горад Кіеў|Кіеў]].

[[11 жніўня]] [[1943]] года, пасля паражэння ў [[Курская бітва|Курскай бітве]], немцы пачалі будаўніцтва ўмацаванняў, гт. зв. [[Усходні вал|«Усходняга валувала»]], што меўз мэтаю спыніць наступнаступленне савецкіх войск. Галоўную частку Усходняга вала складала [[рака Днепр]].

НаступНаступленне савецкіх войск, якіякое меўмела мэтаю вызваленне левабярэжнай Украіны і захоп плацдармаў на правым беразе Дняпра, пачаўсяпачалося [[26 жніўня]] [[1943]] года. У ноч на [[21 верасня]] савецкія войскі фарсіравалі Днепр каля вусця [[Рака Прыпяць|ракі ПрыпяцьПрыпяці]], і да канца верасня, пераадолеўшы найбольш умацаваную частку Усходняга вала, захапілі 23 плацдармы на правым беразе Дняпра.

[[12 кастрычніка]] пачаўся другі этап бітвы, працягам якой былі вызваленне [[Горад Запарожжа|Запарожжа]] ([[14 кастрычніка]]), [[Днепрапятроўск]]а ([[25 кастрычніка]]), Кіева ([[6 лістапада]]). Планы нацыстаў па стабілізацыі лініі фронта на Дняпры былі сарваныя. Поспех бітвы за Днепр стаў перадумоваю наступунаступлення на правабярэжную Украіну і [[Паўвостраў Крым|Крым]].