Грамадства спажывання: Розніца паміж версіямі

Вядучую ролю пачынаюць граць буйныя гандлёвыя цэнтры і супермаркеты, а роля дробных крамаў значна змяншаецца. Шырока распаўсюджваецца "шопінг", які становіцца папулярнай формай баўлення часу і самамэтай - калі тавары набываюцца не ў звязку з практычнай неабходнасцю, а ў нейкай ступені для маральнага задавальнення, "пакупка дзеля пакупкі".

 

Сістэма крэдытавання ператвараецца ў аснову кіравання грамадствам, калі дабрабыт засноўваецца на рэчах, набытых у крэдыт, і залежыць ад стабільнага заробку. Апроч сваіх крэдытаў спажывец аплочвае частку крэдытаў вытворцаў і рэалізатараў, закладзеную ў цэны. Згодна з даследаваннямі, праведзенымі супрацоўнікамі сістэмы банкаў JAK (Швецыя), у [[Германія|Германіі]] да [[1993]] году сярэдні "крэдытны" складнік ад агульнага кошту тавараў і паслугаў дасягнуў 50%. У [[2000]] годзе 80% насельніцтва, набываючы тавары, у выніку выплочвалі за "крэдытны" складнік больш за 50% ад сумы. Для 10% гэтая нагрузка склала крыху менш за 50% і толькі для астатніх 10% пакупнікоў дадатковыя накруткі былі менш за 30% ад канчатковага кошту пакупкі.

 

Істотна змяняецца структура цэнаў на тавары і паслугі. Найчасцей яна ўключае сімвалічную цану за гандлёвую марку ("брэнд"), калі тавары вядомых фірм могуць каштаваць у разы даражэй за аналагі, якія нічым ад іх не адрозніваюцца.

 

 

===Вытворчасць===