Мануіл I Камнін: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
+ів
Няма тлумачэння праўкі
Радок 2:
{{вызнч|1=Мануіл I}} {{вызн|1=Комнін}} (~[[1123]], [[Канстанцінопаль]] — [[24 верасня]] [[1180]], Канстанцінопаль), імператар візантыйскі (з [[5.4]].[[1143]]), малодшы сын імператара [[Іаан II Комнін|Іаана II]] і венгерскай прынцэсы.
 
Абапіраўся на дынастыю [[Дынастыя Комнінаў|Комнінаў]], а таксама на правінцыйных дробных і сярэдніх землеўласнікаў і правінцыйныя [[горад|гарады]]. Садзейнічаў умацаванню феадальнага землеўладання: паводле пастаноў [[1158]] і [[1170]] гадоў, зямлю мелі права набываць толькі члены сінкліта і стратыёты. Прыцягваў да службы іншаземных, у тым ліку турэцкіх, воінаў. У [[1158]] забараніў цэрквам і манастырам пашыраць свае ўладанні. Вызваліў імперыю ад засілля венецыянскага купецтва, правёўшы масавыя арышты венецыянскіх купцоў у сакавіку [[1171]]; уступіў у саюз, накіраваны супраць [[Венецыя|Венецыі]], з Генуяй[[Генуя]]й ([[1169]]) і Пізай[[Піза]]й ([[1170]]).
 
Мануіл I беспаспяхова спрабаваў аднавіць візантыйскае панаванне ў [[італія|Італіі]] і [[Егіпет|Егіпце]]. Падтрымліваў [[Юрый Даўгарукі|Юрыя Даўгарукага]] ў барацьбе за кіеўскі сталец. Вёў паспяховыя войны, якія прывялі да прызнання [[Венгрыя]]й (1164) і [[Сербія]]й (1172) сябе васаламі Візантыі. Пацярпеў паразу ад сельджукаў пры Мірыакефалоне[[Мірыакефалон]]е (17.9.[[1176]]) у [[Малая Азія|Малой Азіі]], вымушаны быў саступіць ім крэпасці [[Дарылей]] і [[Сублей]].
 
Вялікую цікаўнасць Мануіл I меў да прадказанняў будучыні, нават напісаў трактат у абарону астралогіі, любіў застоллі і забавы на заходні манер. Улюблёнымі забавамі пры яго двары былі рыцарскія турніры, паляванне і гульня ў пола.
Радок 12:
 
{{ПА
|т=[[Імператары рымскіявізантыйскія|імператар рымсківізантыйскі]]
|ч=[[1143]]–[[1180]]
|пм=[[Іаан II Комнін]]