Павел Рыгоравіч Казлоўскі: Розніца паміж версіямі

Да 1941 года вучыўся ў [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскім универсітэцеуніверсітэце]], працаваў рэпетытарам і сакратаром у адваката ў [[Вільня|Вільні]]. У [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікую Айчынную вайну]] ў партызанах у [[Вілейская вобласць|Вілейскай вобласці]]. 3 1944 года ў Пракуратуры [[БССР]]. Скончыў [[БДУБеларускі дзяржаўны ўніверсітэт]] (у 1960) годзе. У 1957-861957—1986 гадах у [[Інстытут гісторыі НАНБ|Інстытуце гісторыі АН БССР]].

Даследаваў гісторыю сельскай гаспадаркі і сялянства Беларусі XVII—XVIII ст. Аўтар прац па крыніцазнаўстве і [[Дэмаграфія|дэмаграфіі]] беларускай вёскі. Член аўтарскага калектыву «Гісторыі Беларускай ССР» (т. 1, 1972), адзін з рэдактараў і складальнікаў серыі зборнікаў дакументаў «Інвентары магнацкіх уладанняў Беларусі XVII—XVIII стст.» («Маёнтак Смаргонь», 1977, «Маёнтак Цімкавічы», 1982). Адзначыў высокую культуру гаспадарання на беларускай вёсцы ў XVII—XVIII ст., што не саступала ўзроўню суседніх краін. Аспрэчыў памылковыя і тэндэнцыйныя меркаванні аб заняпадзе сельскай гаспадаркі Беларусі напярэдадні далучэння беларускіх зямель да [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. Адзін з перакладчыкаў на беларускую мову кнігі «Літоўская гаспадыня» (1993).

* Казлоўскі Павел Рыгоравіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4. — Мн.: БелЭН, 1997. — С. 12.

[[Катэгорыя:Дактары гістарычных навук‎навук]]

[[Катэгорыя:Постаці беларускай гістарыяграфіі‎‎гістарыяграфіі‎]]

[[Катэгорыя:Постаці гістарыяграфіі‎‎гістарыяграфіі‎]]