Тычынка: Розніца паміж версіямі
крыніца — ru:Тычинка |
(Няма розніцы)
|
Версія ад 09:09, 27 сакавіка 2015
Ты́чачка (лац.: Stamen) — частка кветкі кветкавых раслін, мужчынскі рэпрадуктыўны орган, у якім утвараецца пылок.
Будова тычачкі
Тычачка складаецца з тычынкавай ніці (стэрыльнай часткі) і пылавіка, у якім утвараецца пылковае зерне. Тычынкавая ніць з'яўляецца гамолагам мікраспарафіла разнаспоравых дзеразападобных і голанасенных[1].
У кожным з чатырох гнёздаў пылавіка з клетак археспорыя пасля меёзу ўтвараюцца мікраспроры, якія затым прарастаюць у мужчынскія гаметафіты — пылковыя зерні. Сукупнасць пылковых зерняў называецца пылком[1].
Колькасць тычачак у адной кветцы можа быць ад аднаго да некалькіх тысяч (напрыклад, у некаторых кактусаў). Сукупнасць тычачак кветкі называецца андрацэем. Тычачкі звычайна размешчаны на кветаложы спіральна ці па крузе.
Тычачкі могуць цалкам ці часткова зрастацца. У гарбузовых яны зрастаюцца цалкам, у астравых (складанакветных) — пылавікамі, у бабовых — тычынкавымі ніцямі (гэтыя ніці ў кветках прадстаўнікоў бабовых называюцца тычынкавымі трубкамі[1]). У рафлезіевых і шэрагу прадстаўнікоў архідных тычачкі зрастаюцца з песцікам, утвараючы адмысловы орган, званы калонкай.
Гл. таксама
- Песцік — жаночы рэпрадуктыўны орган кветкавых раслін.
Зноскі
- ↑ а б в Коровкин О. А. Анатомия и морфология высших растений: словарь терминов. — М.: Дрофа, 2007. — С. 165, 206. — 268, [4] с. — (Биологические науки: Словари терминов). — 3 000 экз. — ISBN 978-5-358-01214-1. — УДК 581.4(038)
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тычынка- Тычинка // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Тычынка (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі (Праверана 23 чэрвеня 2011)
