Берасцейская зямля: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1=БЕРАСЦЕЙСКАЯ ЗЯМЛЯ}} — тэрыторыя ў басейне сярэдняга цячэння рэк [[Заходні Буг]] і [[Нараў]] у раннефеадальны перыяд. Па Берасцейскай зямлі праходзілі важныя гандёвыя шляхі. Засяленне пераважна [[дрыгавічы|дрыгавіцкае]]. Найбольшыя гарады: [[Бельск]], [[Берасце]], [[Драгічын Надбужскі]], [[Камянец]], [[Кобрын]], [[Мельнік]]. З 10 ст. у складзе [[русь|Кіеўскай Русі]], зканцаз канца 11 ст. да сярэдзіны 12 ст. ва ўладанні [[тураўскае княства|тураўскіх]], пасля [[валынь|валынскіх]] князёў. Паводле ўскосных звестак [[Іпацьеўскі летапіс|Іпацьеўскага летапісу]], у [[1240]] сюды з поўдня ўварваліся мангола-татары, але авалодаць зямлёю ў іх неатрымаласяне атрымалася. З пачатку 14 ст. у складзе [[ВКЛ]], ва ўладанні вялікага князя [[Кейстут]]а. У [[1349]] Берасцейскую землю на некаторы час захапіў польскі кароль [[Казімір III]]. З [[1413]] у складзе [[Трокскае ваяводства|Трокскага ваяводства]]. У [[1566]] створанараздзелена на [[Берасцейскае ваяводства]] і [[Падляшскае ваяводства]] (паветы Дарагіцкі, Бельскі, Мельніцкі; {{таксама}}: [[Віленскі сойм, 1565-1566|Віленскі сойм]]).