Алексантэры Ахола-Вало: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся 27 студзеня 1900 года ў Імпілахці (фін. Impilahti) у [[Карэлія|Карэліі]] ў сям'і камінара. Быў сведкам Крывавай нядзелі. Калі будучаму мастаку было сем гадоў, яго сям'я была сасланы ў Вырыцу (Viiritsan) пад [[Пецярбург]]ам. У гэты жа час Алексантэры абіраеабраў псеўданім Вало, што азначае «святло».

У 16 гадоў Алексантэры пераязджаепераехаў ў Петраград, дзе паступаепаступіў ўу ''Mayak College'' (для дзяцей дыпламатаў), у якім вучыццавучыўся да яго закрыцця ў 1918 г.; быў сведкам падпісання Леніным незалежнасці [[Фінляндыя|Фінляндыі]]. Ахола-Вало ўступае ўўстіў Чырвоную армію, удзельнічаеудзельнічаў ўу паходзе на Варшаву. З 1919 па 1930 г. жывежыў ўу Беларусі, у [[Віцебск]]у, дзе вучыцца ўвучыўся мастацкай школе [[Іегуда Пэн|Юдэля Пэна]] і працуепрацаваў ўу [[Інстытут беларускай культуры|Інбелкульце]]. Тут ён таксама знаёміццапазнаёміўся ​​з [[Казімір Малевіч|Казімірам Малевічам]] і [[Марк Шагал|Маркам Шагалам]].

У 1925 разам з [[Сяргей Эйзенштэйн|Сяргеем Эйзенштейнам]] прымаепрымаў ўдзелудзел у стварэнні фільма Браняносец «Пацёмкін», ствараестварыў гравюру «Кастрычнік у космасе» (пасля падораная аўтарам [[Юрый Гагарын|Юрыю Гагарыну]]). Сярод яго праектаў таксама «Храм чалавечых пакут» у [[Мінск]]у.

Быў вымушаны бегчы ў Фінляндыю. Там насцярожана паставіліся да мастака, падазраючы яго ў сувязях з НКУС. Нягледзячы на ​​заступніцтва мастака [[Акселі Гален-Калела]], Алексантэры арыштоўваюцьарыштавалі і адпраўляюцьадправілі уў лагер Драгсквік каля Расеборга. У лагеры ён ствараестварыў карціну «Блакітная душа». Ад службы ў войску ён быў вызвалены па дрэнным стане здароўя. Тым не менш яму быў зроблены заказ партрэта прэзідэнта Рыста Руці.

Працаваў у часопісах «Беларускі піянер», «Плуг», «Беларуская работніца і сялянка», газеце «Беларуская вёска». Аформіў кнігі Якуба Коласа «[[Новая зямля, паэма|Новая зямля]]», А. Александровіча «Угрум», Паўлюка Труса «Ветры буйныя», А. Вольнага «Табе», М. Нікановіча «Вясновы прамень», Кузьмы Чорнага «Хвоі гавораць».