Тупічэўскі манастыр (Мсціслаў): Розніца паміж версіямі

Існаваў'''Тупічэўскі манастыр''' існаваў у сярэдзіне [[XVII]]  — пачатку [[XX ст.]] на ўсходняй ускраіне [[горад Мсціслаў|Мсціслава]]. Заснаваны як мужчынскі (з [[1886]]  г. жаночы). Складаўся зса Святадухаўскай, Увядзенскай, Успенскай, Мікалаеўскай цэркваў, жылых і гаспадарчых пабудоў. Быў абнесены спачатку драўлянай, з канца XIX ст. мураванай [[агароджа|агародж]]айй. Манастырскія жылыя і гаспадарчыя пабудовы былі пераважна драўляныя. Засталіся фрагменты мураванай [[агароджа|агароджагароджы]]ы, [[брама|брамбрамы]]ы і [[капліца|капліц]] канца XIX ст. Цяпер частка тэрыторыі занятая сучаснымі будынкамі маслазаводумаслазавода. Падчас археалагічных даследаванняў выяўлены культурны пласт XVI—XVII  стст., сярод знаходак непаліваная [[кафля]] з выявай Святога Георгія на кані, а таксама зялёная і паліхромная [[кафля]] XVII—XVIII  стст., аздобленая раслінным і геральдычным [[арнамент]]ам.

Драўляная Святадухаўская царква (пабудаваная ў [[1641]]  г.)  — [[крыжова-купальны храм]] (25х25 м) на каменным падмурку; абнесены паўзакрытай абходнай [[галерэя|галерэ]]яйй на слупах. Вальмавыя дахі канцоў крыжа і купал на светлавым [[барабан, архітэктура|барабанбарабане]]е над [[сяродкрыжжа|сяродкрыжж]]амм завяршаліся [[галоўка, архітэктура|галоўкгалоўкамі]]амі. Спачатку царква была накрыта [[гонт]]авым дахам, з канца XIX ст.  — бляхай. Сцены царквы ў [[інтэр'ер]]ы былі ўпрыгожаны размалёўкай па дрэве на біблейскія і евангельскія сюжэты (73 кампазіцыі): у цэнтральным аб'ёме кампазіцыі "«Нараджэнне Багародзіцы"», "«Увядзенне ў храм"», "«Заручыны Марыі"», "«Успенне"», "«Нараджэнне Хрыста"» і інш., у [[алтар]]ы  — "«Тайная вячэра"», у [[бабінец|бабінбабінцы]]цы  — сцэны са старога запавету і пакут розных святых. Рэалістычнай манерай вылучаліся кампазіцыі "«Рай"», "«Стварэнне Евы"», "Спакуса«Спакушэнне Адама"» і інш. Чалавечым выявам уласцівыуласцівыя жыццёвасць, мясцовы тыпаж. Прапорцыі фігур прысадзістыя і крыху няз[[граб]]ныянязграбныя, але ў іх добра перададзена дынаміка. Тыповыя для Беларусі краявіды, элементы архітэктарскага антуражу, выявы мясцовых жывёл сведчаць аб тым, што ў аздабленні царквы ўдзельнічалі майстры, якія творча перапрацоўвалі традыцыі народнага выяўленчага мастацтва Магілёўшчыны XVII—XVIII  стст. У некаторых кампазіцыях прыкметны рысы стылю [[барока]]. Галоўны і бакавы [[іканастас]]ы былі аздоблены дэкаратыўнай разьбой і [[пазалота|пазало]]тайй.

Увядзенская царква (пабудаваная ў [[1771]]  г.)  — драўлянае на каменным падмурку, прамавугольнае ў плане (каля 12x7 м) купальнае збудаванне. У канцы XIX ст. царкву падоўжылі да 22  м, абклалі цэглай і накрылі бляхай. У [[інтэр'ер]]ы сцены былі [[тынкоўка|атынкаванатынкаваныя]]ы і ўпрыгожаныя [[арнамент]]ам і размалёўкай на рэлігійныя сюжэты.

Мікалаеўская царква (існавала да [[1839]]  г.)  — драўлянае збудаванне (9x8 м) на другім ярусе надбрамнай [[званіца|званіцзваніцы]]ы.

Успенская царква (пабудаваная ў псеўдарускім стылі ў [[1891]]—[[1895]]  гг.)  — мураваны [[крыжова-купальны храм]] са [[званіца|званіц]]айй над [[бабінец|бабінбабінцам]]цам, завершаны купалам на светлавым [[барабан, архітэктура|барабанбарабане]]е. У [[інтэр'ер]]ы знаходзіліся чатырох'ярусны з [[пазалота|пазало]]тайй і трох'ярусны [[іканастас]]ы.

Комплекс не збярогся, яго спалілі ў Другую сусветную вайну. Канчаткова зруйнаваны ў канцы 1950-х  — пачатку 1960-х гадоў, у час будаўніцтва масласырзаводумасласырзавода.