Касцёл Божага Цела (Нясвіж): Розніца паміж версіямі

 

Кампазіцыя касцёла строга лагічная, пазбаўленая ад перанасычанасці барочнага дэкору. Магчыма, што касцёл быў на [[Беларусь|Беларусі]] адным з першых будынкаў, фасады якога былі [[тынкоўка|атынкаваны]] і пабелены. Як сведчаць праектныя [[чарцёж|чарцяжы]] і [[гравюра]] [[Т. Макоўскі|Т. Макоўскага]], першапачаткова па баках галоўнага фасада былі зроблены абарончыя цыліндрычныя [[вежа]]чкі, традыцыйныя для беларускай [[готыка|готыкі]], з вітымі лесвіцамі на [[эмпоры]] ў бакавых [[неф]]ах. Пасля пажару ў сярэдзіне [[XVII ст.]] касцёл адноўлены архітэктарам [[Освальд Кругер|О. Кругерам]].

Каля [[1705]] г. па ініцыятыве [[Караль Станіслаў Радзівіл (1669-1719)|Караля Станіслава Радзівіла]] распачаліся рамонтныя работы і рэканструкцыя касцёла, якія доўжыліся амаль паўстагоддзя і завяршыліся пры [[Міхал Казімір Радзівіл Рыбанька|Міхале Казіміры Радзівіле Рыбаньцы]]. У выніку будаўнічых работ былі ліквідаваны эмпоры над нефамі і круглыя вежы з лесвіцамі, таксама знесены вежачкі над [[скарбец|скарбцам]] і [[сакрысція]]й, зменена форма і размяшчэнне некаторых вокнаў. Іншую форму атрымаў ліхтар над купалам. Унутры касцёла былі ліквідаваны імпосты ў аркадах паміж нефамі, іншае афармленне атрымалі гатычныя пілястры галоўнага нефа.

 

У [[1773]] г. са скасаваннем [[Ордэн езуітаў|ордэна езуітаў]] і закрыццём калегіума, касцёл стаў фарным.

 

У [[1912]] годзе ў будынку касцёла ўсталявалі мемарыяльную дошку з партрэтам паэта, краязнаўца [[Уладзіслаў Сыракомля|Уладзіслава Сыракомлі]].