Кунігунда Венгерская: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 3:
'''Кунігунда Венгерская''', або '''Святая Кінга''' ({{Дата нараджэння|5|3|1224}}, {{Месца нараджэння|Эстэргам}} — {{Дата смерці|24|7|1292}}) — [[каталіцтва|каталіцкая]] святая, дачка венгерскага караля [[Бела IV|Белы IV]] і [[Нікейская імперыя|нікейскай]] прынцэсы [[Марыя Ласкарына|Марыі Ласкарыны]], жонка польскага князя [[Баляслаў V Сарамлівы|Баляслава V]]. Пляменніца святой [[Лізавета Венгерская|Лізаветы Венгерскай]], сястрой святой [[Маргарыта Венгерская|Маргарыты Венгерскай]] і блажэннай [[Іяланта Польская|Іяланты Польскай]] і нявесткай блажэннай [[Саламея Пястоўна|Саламеі Пястоўны]].
 
== Біяграфія ==
Прысвяціла сябе пераважна догляду хворых, пражыла ў шлюбе дзяўчынай са згоды мужа, а пасля яго смерці заснавала кляштар у [[Стары Сонч|Старым Сончы]], дзе і пасялілася. Памерла [[24 ліпеня]] [[1292]] года; у [[1690]] годзе была [[беатыфікацыя|беатыфікавана]], пяццю гадамі пазней названа святой заступніцай Польшчы і Літвы. [[16 чэрвеня]] [[1999]] года [[кананізацыя|кананізавана]] Папам [[Ян Павел II|Янам Паўлам II]]. Каталіцкая царква адзначае яе дзень [[24 ліпеня]].
 
Стала каралевай ва ўзросце 15 гадоў як жонка Баляслава, князя [[Горад Кракаў|кракаўскага]], пасля таго, як яго мужа абралі каралём. Сямейная пара дала перад кракаўскім біскупам зарок вечнай цноты (г. зн. Іосіфавага шлюба): гэта адбылося па просьбе і пад уплывам Кунігунды.
 
Кунігунда вельмі дапамагла ўзбагачэнню і развіццю краіны, свой пасаг яна выдаткавала дзяля абароны супраць манголаў (40000 залатых марак). Пасля мангольскага ўварвання ў [[1241]]-[[1242|42]] яна раздала шмат грошай на аднаўленне разбуранага.
 
Кунігунда пабудавала шматлікія храмы, манастыры, займалася іх забеспячэннем. З гэтых пабудоў найбольш значнай з'яўляецца францысканскі манастыр у [[Горад Стары Сонч|Старым Сончы]], які стаў культурным цэнтрам усяго рэгіёна.
 
Пасля смерці мужа, яна стала [[кларысінскі|кларысінскай]] манахіняй, і нават падчас пахавання мужа з'явілася ў вопратцы гэтага манаскага ордэна.
 
Яна раздала сваю маёмасць жабракам і вярнулася ў манастыр у Старым Сончы, дзе яе зрабілі ігуменняй. Астатнія гады свайго жыцця яна прысвяціла малітвам, раздачы міласціны, клопатам аб хворых.
 
Прысвяціла сябе пераважна догляду хворых, пражыла ў шлюбе дзяўчынай са згоды мужа, а пасля яго смерці заснавала кляштар у [[Стары Сонч|Старым Сончы]], дзе і пасялілася. Памерла [[24 ліпеня]] [[1292]] года; у [[1690]] годзе была [[беатыфікацыя|беатыфікавана]], пяццю гадамі пазней названа святой заступніцай Польшчы і Літвы. [[16 чэрвеня]] [[1999]] года [[кананізацыя|кананізавана]] Папам [[Ян Павел II|Янам Паўлам II]]. Каталіцкая царква адзначае яе дзень [[24 ліпеня]].
 
== Лягенда ==
Яна вярнулася ў [[Венгрыя|Венгрыю]] ў [[1249]] каб прасіць у бацькі дапамогі для [[Польшча|Польшчы]]. Падчас падарожжа, яна, ў саляной шахце папрасіла бацьку даць солі палякам. Бацька выкананаў яе просьбу і Кунігунда - каб пазначыць уладанне - кінула ў штольню залаты пярсцёнак. Згодна з лягендай, гэты пярсцёнак знайшлі праз два гады, ў польскім горадзе [[Горад Вялічка|Вялічка]], калі пачалі распрацоўваць мясцовую саляную шахту.
 
== Літаратура ==
* Jan Dlugosz/Johannes Longius/(1540-1480):"Vita beatae Cunegundis" (1474)
* Wojciech Ketrzynski: "Vita et miracula sanctae Kyngae ducissae Cracoviensis" (Lemberg. 1884)
* Schmied W.: Die K-.Sage (1891)
 
== Спасылкі ==