Парны лік: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
EmausBot (размовы | уклад)
др Робат перанёс 2 міжмоўных спасылак да аб'екта d:Q110022 на Wikidata
Радок 14:
Парны лік існаваў і ў [[старажытнаруская мова|старажытнарускай мове]] (як і ў іншых славянскіх), але рана ([[XIII стагоддзе]]) пачаў замяняцца множным. У [[XIV стагоддзе|XIV стагоддзі]] правільнае ўжыванне формаў парнага ліку сустракаецца яшчэ часта, але побач ужо прысутнічаюць розныя другасныя формы, якія паказваюць на забыццё першаснага значэння спрадвечных формаў парнага ліку.
 
Лічэбнік "два", ж.р. "дзве" (стар.-руск. дъва, дъв{{oldrus|ѣ}}) захаваў тыповыя канчаткі старажытнарускага парнага ліку: — а, і -{{oldrus|ѣ}}, Гэтыя канчаткі, а таксама -і ўжываліся амаль ва ўсіх выпадках, акрамя вельмі невялікай групы слоў старажытнага скланення на кароткі -u (гл. ніжэй). У пратаславянскімпротаславянскім дыялекце індаеўрапейскай прамовы, парны лік утвараўся ў адных скланеннях - падваеннем галоснага асновы, у іншых - далучэннем канчатка i; па фанетычных законах пратаславянскайпротаславянскай мовы, доўгае *-ō у скланенні на -о перайшло ў *-а (*stolō>стала), дыфтонг *-ai ў скланенні на -а – у ѣ (*genai>женѣ), доўгае *-ū – у -ы (*sunū>сыны), доўгае *-ī – у -и (*noktī>ночи).
 
=== Парны лік назоўнікаў ===