Уладзімір Андрэевіч Калеснік: Розніца паміж версіямі

{{ЦёзкіЦёзкі2|Калеснік}}

'''Уладзімір Андрэевіч Калеснік''' ({{ДН|17|9|1922}}, вёска [[Сіняўская Слабада]], [[Карэліцкі раён]], [[Гродзенская вобласць]]-??.??199?)  — беларускі [[літаратуразнаўца]] і [[крытык]]. Удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]]. [[Кандыдат філалагічных навук]], [[прафесар]].

Скончыў філалагічны факультэт [[Мінскі педагагічны інстытут|Мінскага педагагічнага інстытута]], аспірантуру пры гэтым інстытуце. 3 1952  г. – — загадчык кафедры літаратуры [[Бабруйскі настаўніцкі інстытут|Бабруйскага настаўніцкага інстытута]], з 1956  г. – — загадчык кафедры беларускай мовы і літаратуры [[Брэсцкі педагагічны інстытут|Брэсцкага педагагічнага інстытута]], узначальваў Брэсцкае літаратурнае аб'яднанне, член [[Саюз пісьменнікаў Беларусі|Саюза пісьменнікаў Беларусі]] з 1960  г. Быў сакратаром яго аддзялення ў [[Горад Брэст|Брэсце]].

Аўтар шматлікіх вучэбных дапаможнікаў і падручнікаў для студэнтаў педінстытутаў і ўніверсітэтаў, дакументальных аповесцей, складальнік зборнікаў паэзіі [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] «Сцяг і паходні», «Ростані волі». Сумесна з [[Алесь Адамовіч|А. Адамовічам]] і [[Янка Брыль|Я. Брылём]] напісаў кнігу «Я з вогненнай вёскі...вёскі…».

Узнагароджаны [[ордэн Айчыннай вайны|ордэнамі Айчыннай вайны]] I ступені, «[[Знак Пашаны]]», [[Ордэн Дружбы народаў, СССР|Дружбы народаў]], медалямі. Заслужаны работнік вышэйшай школы Беларускай ССР, лаўрэат [[Дзяржаўная прэмія БССР імя Якуба Коласа|Дзяржаўнай прэміі БССР імя Якуба Коласа]] за ўдзел у напісанні двухтомнай «Гісторыі беларускай дакастрычніцкай літаратуры» і «Гісторыі беларускай савецкай літаратуры».