[[Выява:Norwegianmalforms.png|thumb|right|РаспаўсюджваннеРаспаўсюджанне дзвюх форм нарвежскаганарвежскай па муніцыпалітэтах Нарвегіі, 2007.]]
'''Бу́кмал''' ({{lang-no|bokmål}} — «кніжная мова») — адзін з двух (побач з [[Нованарвежская мова|нюнарскнюнарскам]]ам) стандартаў (формаўформ) [[нарвежская мова|нарвежскай мовы]]. СфармаваўсяСфарміраваўся на падставеаснове [[дацкая мова|дацкай мовы]] пасля чатырох стагоддзяў панавання [[Данія|Даніі]] над [[Нарвегія|Нарвегіяй]] ([[дацка-нарвежская унія]]).
Многія буйныязначныя нарвежскія пісьменнікі XIX стагоддзя, найперш [[Генрык Ібсэн]] і [[Б'ёрнст'ернэ Б'ёрнсан]], пісалі стыхійна нарвегізаванай дацкай мовай, першапачаткова называнай "«дацка-нарвежскай"». Назва «букмал» прынята з [[1929]] года замест ужыванай раней «дзяржаўнай мовы» ({{lang-no|riksmål}}). Іншая афіцыйная пісьмовая мова Нарвегіі — [[нованарвежская мова|нюнарск]].
Букмал ужываецца прыкладна 90 % насельніцьтванасельніцтва НарвtгііНарвегіі, менавітаіменна яго найчасцей вывучаюць замежныя студэнты, на ім выходзяць усе цэнтральныя [[СМІ]]. Нормы букмалубукмала набліжаныя да ўсходненарвежскіх дыялектаў, асабліва да варыянтаў, на якіх гавораць вакол [[Осла]], хоць аснова яго застаецца дацкай. Дацкія тэксты ў пісьмовым выглядзе зразумелыя носьбітам букмала, фанетычныя ж адрозьненніадрозненні дастаткова моцныя, таму з разуменнем вуснай дацкай мовы нарвежцы маюць складанасці. У букмале большая колькасць запазычанняў, чым у нюнарску. У XX стагоддзі прадпрымалася некалькі моўных і арфаграфічных рэформаўрэформ дзеля "«дэмакратызацыі"» "«кніжнай мовы"», аднак некаторыя не прыжыліся і былі адмененыя. Адзінага [[арфаэпія|арфаэпічнага]] стандарта кніжная нарвежская не мае.
