'''Вобласць Войска Данскога''' — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], якая была населеная данскімі казакамі і кіравалася па адмысловыму парадку.
З [[1786]] года афіцыйна звалася зямлёй Войска Данскога, у [[1870]]—[[1920]] — Вобласцю Войска Данскога. Цэнтр — [[Чаркаск]], з [[1806]] — [[НавачаркаскНовачаркаск]]. Пасля [[Кастрычніцкая рэвалюцыя, 1917|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] данскія казакі пад кіраўніцтвам [[Пётр Красноў|Пятра Краснова]] прынялі ўдзел у [[Паход Краснова — Керэнскага на Петраград|паходзе на Петраград]]. Пасля спынення паходу Усевялікае Войска Данское абвясціла аб сваёй аўтаноміі надалей да аднаўлення легітымнай расійскай улады. Вярхоўная ўлада перадавалася выбарнаму [[атаман]]у, заканадаўча-дарадчыя функцыі заставаліся за Кругам. Сцягам ВсевеликогоУсевялікага ВойскіВойска Данскога стаў трыкалор з гарызантальнымі палоскамі: сіняй, жоўтай і чырвонай, якія сімвалізавалі адзінства трох народаў Дона: [[Данскія казакі|казакоў]], [[калмыкі|калмыкаў]] і [[Рускія|рускіх]]. Затым увайшлі ў [[Поўдзень Расіі]].
У [[1920]] годзе скасавана, вялікая частка тэрыторыі ўвайшла ў [[Данская вобласць|Данскую вобласць]], затым у [[1924]] — у [[ПоўначаПаўночна-Каўказскі край]].
