Яшчэ да заканчэння апрацоўкі матэрыялаў [[Нарвежская палярная экспедыцыя, 1893—1896|уласнай палярнай экспедыцыі]] Нансен планіраваў нарвежскую экспедыцыю ў [[Антарктыда|Антарктыду]]. Яе план быў выкладзены ў дакладзе, прачытаным ўу [[Каралеўскае геаграфічнае таварыства|Каралеўскім геаграфічным таварыстве]] падчас наведвання Англіі з лекцыйным турнэ ў 1897 годзе. Нансен меркаваў, што паспяховая экспедыцыя да Паўднёвага полюса павінна складацца з двух атрадаў — суднавага і берагавога. Паколькі Антарктыда, на думку Нансена, з'яўляецца гіганцкім вулканічным [[архіпелаг]]ам, пакрытым [[ледавік]]амі, для перамяшчэння па ім ідэальна падыходзяць нарты і [[ездавы сабака|ездавыя сабакі]]{{sfn|Ладлэм|1989|с=42—43}}. Суднавы атрад служыць для транспарціроўкі рыштунку і сабак (лікам каля 100) і выкарыстоўваецца для акіянаграфічных даследаванняў. Берагавы атрад, адшукаўшы базу для зімоўкі, здзейсніць марш-кідок да полюса{{sfn|Саннес|1991|с=181}}. Экспедыцыя пачала ажыццяўляцца, але «''Фрам''» здаваўся непадыходзячым для новых планаў Нансена (тым больш што судна было занята ў той перыяд экспедыцыяй Свердрупа). У [[1899]] годзе [[Колін Арчэр]] распрацаваў праект новага паўднёвапалярнага судна, але рэалізаваны ён не быў{{sfn|Huntford|2001|p=464—465}}.
Адразу пасля вяртання «''Фрама''» Нансен стаў галоўным спецыялістам па палярным даследаваннях у свеце, паводле слоў Р. Хантфарда — «''аракулам для ўсіх даследчыкаў палярных шырот Поўначы і Поўдня''»{{sfn|Huntford|2001|p=451—452}}. Нансен кансультаваў бельгійскага барона [[Адрыен дэ ЖерлашЖэрлаш|Адрыена дэ ЖерлашаЖэрлаша]], які планіраваў ўу 1898 годугодзе сваю экспедыцыю ў Антарктыду, адным з удзельнікаў каманды быў [[Руаль Амундсен]]{{sfn|Huntford|2001|p=463}}. Вядомы даследчык Грэнландыі {{нп3|Кнуд Расмусен|Кнуд Расмусен|en|Knud Rasmussen}} параўнаў наведванне Нансена з прысвячэннем ўу рыцары{{sfn|Нансен-Хейер|1973|с=141}}. У той жа час Нансен катэгарычна адмовіўся сустракацца са сваім суайчыннікам [[Карстэн Борхгрэвінк|Карстэнам Борхгрэвінкам]], палічыўшы яго ашуканцам, хоць менавіта ён зрабіў [[Экспедыцыя на «Паўднёвым Крыжы»|першую паспяховую зімоўку]] на ўзбярэжжы Антарктыды{{sfn|Huntford|2001|p=468}}. У 1900 годзе ў Нарвегію прыехаў па кансультацыі [[Роберт Фалкан Скот|Роберт Скот]] са сваім заступнікам Клементам Маркэмам — даўнім сябрам Нансена, які рыхтаваў брытанскую экспедыцыю ў Антарктыду. Нягледзячы на тоетое, што англічане практычна праігнарыравалі ўсе парады, Нансен і Скот засталіся ў добрых адносінах{{sfn|Huntford|2001|p=463—464}}.
