Дыялекты беларускай мовы: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
памылка, што супярэчыць астатняму тэксту
Радок 1:
[[Выява:Dialects of Belarusian language be-tarask.png|thumb|250px|Дыялекты беларускай мовы<ref>Беларуская мова: энцыклапедыя // Пад рэд. А. Я. Міхневіча. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1994. — C. 55.</ref>: {{legend|#70BEC5|Паўночна-ўсходні}} {{legend|#FFAAAA|Паўднёва-заходні}} {{legend|#D29FE6|Сярэднебеларускія гаворкi}}<hr />{{legend|#FFFF99|Палескія (заходнепалескія) гаворкі}}<hr />Лініі: <br /> {{legend|#FF0000|Мяжа беларускіх гаворак (1903, Карскі)}} {{legend|#3333FF|Усходняя мяжа заходняй групы рускіх гаворак (1967, Захарава, Арлова) }} {{legend|#339900|Мяжа беларускіх і ўкраінскіх гаворак (1980, Беўзенка)}}]]
 
Беларуская народна-дыялектных мова падзяляецца вучонымі на два асноўных дыялекты, паўночна-заходніусходні дыялект і паўднёва-заходні дыялект, падзеленых пераходнымі сярэднебеларускімі гаворкамі. Гаворкі беларускай народна-дыялектнай мовы адрозніваюцца адзін ад аднаго лексікай, характарам [[аканне|акання]], наяўнасцю цвёрдага «Р» ва ўсякім становішчы або ў пэўных умовах, або змешваннем цвёрдага «Р» з мяккім, наяўнасцю або адсутнасцю [[дыфтонгі|дыфтонгаў]], [[Дзеканне|дзекання]] і [[Цеканне|цекання]], змешвання «Ч» і «Ц» і г. д., а таксама ўяўляюць змешаныя гаворкі па суседстве з украінскімі, паўночна- і паўднёварускімі.
 
Вялікі ўклад у вывучэнне асаблівасцяў гаворак беларускай мовы ўнёс акадэмік Расійскай Імператарскай Акадэміі навук [[Яўхім Фёдаравіч Карскі|Яўхім Карскі]]. Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны Інстытутам мовазнаўства [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Акадэміі навук БССР]] сумесна з [[БДУ|Беларускім Дзяржаўным універсітэтам]] і педагагічнымі інстытутамі савецкай рэспублікі было арганізавана падрабязнае і сістэматычнае вывучэнне гаворак беларускай мовы ў дзяржаўных межах БССР. На аснове сабраных матэрыялаў быў складзены падрабязны «дыялектычны атлас беларускай мовы», не ўсе мовы свету і нават не ўсе мовы Еўропы маюць такія падрабязныя і добра зафіксаваныя навуковыя працы ў галіне дыялекталогіі.