Касцёл Святога Юрыя і кляштар дамініканцаў (Валынцы): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя
стылявыя змены
Радок 52:
== Інтэр'ер ==
[[Файл:Vałyncy. Валынцы (1913) .jpg|250px|міні|Інтэр'ер у 1913]]
У [[1759]] г. і [[1764]]—[[1766]] гг. віленскімі майстрамі зробленая дэкаратыўная апрацоўка [[інтэр'ер]]у, пабудаваныя [[алтар]]ы. Дынаміка ўнутранай прасторы дасягалася галоўным [[алтар]]ом і дзесяццю бакавымі [[алтар]]амі. Пры кляштары ў 1786—1811 г. існавала [[калегія]], дзейнічаў школьны тэатр.
 
== Школа і тэатр ==
 
ПрыУ 1786—1811 пры кляштары працавала [[Забельскі дамініканскі калегіум|школа для шляхецкіх і мяшчанскіх дзяцей]], у якой утварыўся першы ва Усходняй Еўропе школьны тэатр<ref>Дзядзінкіна С. [http://www.ng.by/ru/issues?art_id=27853 Чый летапіс цікавейшы?] // «Народная газета» № 28 (5694), [[9 снежня]] [[2008]].</ref>. Выкладчыкі [[Міхаіл Іванавіч Цяцерскі|М. Цяцерскі]] (аўтар п'ес «Доктар па прымусу», «Сапар», «Фемістокл», «Камедыя», «Шлюб, пастаўлены дагары нагамі штучкамі арлекіна» і лібрэта аперэты «Апалон-заканадаўца, або Рэфармаваны Парнас»), [[Ігнат Юрэвіч|І. Юрэвіч]] (аўтар п'ес «Крэз» і «Пышнагольскі») і іншыя былі аўтарамі сцэнічных дыялогаў і твораў розных літаратурных жанраў.
 
== Літаратура ==