Сільвестр Косаў: Розніца паміж версіямі

| месца нараджэння = маёнтак [[Вёска Жаробычы|Жаробычы]], [[Віцебскае ваяводства]], [[Рэч Паспалітая]]

| месца смерці = {{Месца смерціМС|Кіеў|ў Кіеве|Горад Кіеў}}

'''Сільвестр Косаў''' (канец [[16 стагоддзе|XVI ст.]], [[Вёска Жаробычы|Жаробычы]], [[{{МН|Віцебскае ваяводства]]|ў Віцебскім ваяводстве|}}, [[Рэч Паспалітая]] —, [[23цяпер красавіка{{МН|13Шумілінскі (23)раён|ў красавіка]]Шумілінскім [[раёне|}} — {{ДС|23|4|1657]]|13}}, [[{{МС|Кіеў]]||Горад Кіеў}}) — [[праваслаўе|праваслаўны]] [[епіскап]], [[багаслоў]], педагог, [[пісьменнік]]-палеміст Рэчы Паспалітай. Галава [[Кіеўская, галіцкая і ўсяе Русі мітраполія (уніяцкая)|Кіеўскай мітраполіі]], мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі. Экзарх Канстанцінопальскага патрыярха.

Пачатковую адукацыю атрымаў у [[Вільня|Віленскай]] [[Брацкія школы ў Вялікім Княстве Літоўскім|брацкай школе]], дзе выявіў рэдкую схільнасць да навукі. Вышэйшую адукацыю ў галіне філасофіі, рыторыкі і граматыкі атрымаў у каталіцкіх школах — Люблінскай езуіцкай калегіі і Замойскай акадэміі. Імаверна, вучыўся таксама ў [[Оламаўц]]ы і [[Вена|Вене]]<ref>R. Łużny, Sylwester Kossow, «Polski Słownik Biograficzny», t. XIV, Wrocław 1968, s. 326.</ref>. Пасля вяртання ў [[Вільня|Вільню]], у канцы 1620-х распачаў педагагічную дзейнасць у брацкай школе пры манастыры Св. Духа, дзе стаў выкладчыкам рыторыкі і тэалогіі. У [[1631]] прыехаў у [[Львоў]], выкладаў у Львоўскай брацкай школе ва Успенскай царкве. Летам гэтага года сустрэўся з пячорскім архімандрытам [[Пётр Магіла|Пятром Магілам]], які запрасіў яго ў Кіеў. У [[1632]] заняў пасаду прэфекта і выкладчыка рыторыкі ў лаўрскай (магілянскай) і [[Кіеўская брацкая школа|брацкай]] кіеўскіх школах. Пасля ад’ездуад'езду рэктара брацкай школы [[Тамаш Яўлевіч|Тамаша Яўлевіча]] з Кіева ў Магілёў, узначаліў ужо аб’яднануюаб'яднаную [[Кіева-Магілянская калегія|Кіева-Магілянскую калегію]], у якой стаў прафесарам. Адначасова кіраваў брацкай школай у [[Вінніца|Вінніцы]]. Уваходзіў у г. зв. «Магілянскі гурток» — задзіночанне выбітных кіеўскіх гуманістаў.

У 1635 ён выдаў на польскай мове пропаведзь, напісаную ў двух варыянтах, празаічным — «Cherubin przy akcie pogrzebnym...pogrzebnym… ojca Jozepha Bobrykowecza» і вершаваным — «Echo zalu na glos lamentuecego...lamentuecego… Iozepha Bobrykowicza». У тым жа годзе апублікаваў «Патэрыкон, або Зборнік жыццяў святых пячорскіх айцоў», які пазней двойчы перавыдаваўся на царкоўнаславянскай мове: у 1661 і 1678 гг. Таксама ў гэтым годзе апублікаваў і выдаў у Кіеве гісторыка-публіцыстычны твор «Экзегезіс».

У перыяд з 1635 да 1637 С °C. Косаў падрыхтаваў «навуку для святароў», напісаную ў форме [[катэхізіс]]а: «''Дідаскаліа, альбо Наука, которая ся первей из уст священником подавала  — о седми сакраментах алболи тайнах, на Сіноде поместном в Богоспасаемом граде Могилеве, року Божего 1637, месяца октобра 19 дня, отправованым от превелебнаго его милости господина отца Сільвестра Косова, на тот час епископа мстиславскаго, оршанскаго и могилевскаго, теперешнего милостью Божею митрополита киевского, галицкого и всея Россіи. Потом през того ж в друк подана. По-трете, в тіігографіи монастыра общежителнаго Кутеенского тіпом издася року 1653, месяца мая 30 дня''». Упершыню твор быў публічна прачытаны аўтарам 19 кастрычніка 1637 на Магілёўскім праваслаўным саборы. «Дыдаскалія» доўгі час з'яўлялася незаменным дапаможнікам для праваслаўных святароў Вялікага Княства Літоўскага і Польшчы.