Падлужжа (Капыльскі раён): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
KrBot (размовы | уклад)
др + {{тупіковы артыкул}}
Радок 3:
 
== Гісторыя ==
Падлужжа вядома з XVI ст. У 1575г. маёнтак у Навагрудскім павеце і ваяводстве ВКЛ, шляхецкая уласнасць. У 1669 годзе сяло, 7 валок зямлі, у складзе маёнтка Старыца, уласнасць Радзівілаў у Капыльскім княстве. У канцы XVIII ст. у Слуцкім павеце Мінскай губерні, уласнасць князя Д. Радзівіла, 4 двары, 23 жыхары. У 1858г. вёска ў маёнтку Пукава Ігуменскага павета, уласнасць Ёдкі, 75 душ сялян. У 1587 годзе налічвалася 54 двары, 340 жыхароў, хлебазапасны магазін. У 1908 г. Падлужжа уваходзіць у склад Слуцкага павета, 55 двароў, 324 жыхары. У 1916г. 62 двары, 313 жыхароў. У 1918 г. адкрыта школа 1-й ступені. З 20.08.1924 г. у Труханавічскім сельсавете Грэсцкага раёна, 66 двароў, 310 жыхароў. У пачатку 1930г. створаны калгас "Свабода", былі калектызаваны вятрак і кузня. З 20.02.1938г. ў Мінскай вобласці. З 27.06.1941г. і па 01.07.1944 знаходзілася пад нямецкай акупацыяй. Падчас Другой сусветнай вайны загінула 18 жыхароў. З 20.9.1944 г. ў Бабруйскай, з 8.1.1954 г. ў Мінскай абласцях. У 1997 г. ў Камсамольскім с/с, пасёлак, 41 гаспадарка, 73 жыхары, у калгасе імя Суворава. У 2007 г. 31 гаспадарка, 47 жыхароў, у складзе СВК «Каменскі».
 
== Літаратура ==
Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 8, кн. 2. Мінская вобласць / пад навук. рэд. А. І. Лакоткі. — Мн.: БелЭн, 2006. ISBN 985-11-0373-X.
 
{{тупіковы артыкул}}
 
[[Катэгорыя:Населеныя пункты Капыльскага раёна]]