Нейраэталогія: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
 
украінізмы (слова няма ў слоўніках)
Радок 3:
'''Нейраэталогія''' ({{lang-el|νεῦρον}} — ''нейрон'', ''нерв'' і {{lang-el|ἦθος}} — ''звычка'', ''традыцыя'') — міждысцыплінарная галіна [[Нейрабіялогія|нейралагічнай навукі]], якая вывучае ўплыў падсвядомага механістычнага кантролю [[Нервовая сістэма|нервовай сістэмы]] на [[паводзіны]] жывёл, высвятляе тое, як [[цэнтральная нервовая сістэма]] пераводзіць біялагічна рэлевантныя раздражняльнікі ў натуральныя паводзіны.
 
Напрыклад, шматлікія [[кажан]]ы валодаюць здольнасцю да [[Эхалакацыя|эхалакацыі]], што дазваляе ім паляваць і арыентавацца ў прасторы. Іхнія ўльтрагукавыя крыкі і слыхавыя сістэмы высокаспецыялізаваныя ў гэтым накірункукірунку. Слыхавая сістэма кажаноў часта служыць прыкладам таго, як акустычныя ўласцівасці гукаў могуць быць сканвертаваныя ў сэнсарную карту паводзінна рэлевантных магчымасцей гукаў<ref> Suga, N. (1989). "Principles of auditory information-processing derived from neuroethology." J Exp Biol 146: 277-86.</ref>.
Як бачна з назвы, нейраэталогія — гэта міждысцыплінарная галіна навукі, якая складаецца з [[Нейрабіялогія|нейрабіялогіі]] (вывучэння нервовай сістэмы) і [[Эталогія|эталогіі]] (вывучэння паводзінаў у натуральных умовах). Акурат засяроджанне нейраэталогіі на натуральных паводзінах і вылучае як сярод іншых галін нейралагічнай навукі. Натуральныя паводзіны можна прадставіць як тыя, што дзейнічаюць сродкамі [[Натуральны адбор|натуральнага адбору]] (т. б. выбар партнёра, арыентаванне, перамяшчэнне, пазбяганне драпежнікаў), у адрозненне ад паводзінаў у крытычных сітуацыях або ў лабараторыі.