Манумент Перамогі (Мінск): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
няправільны парадак слоў, подзвіг здзейснены не толькі ў Мінску |
|||
Радок 56:
== З гісторыі манумента ==
Спачатку размясціць велічны помнік Перамогі ў [[Вялікая Айчынная вайна|ВАв]] у [[Мінск]]у планавалася ў іншым месцы. Манумент, згодна з зацверджанымі афіцыйна ўмовамі конкурсу, абвешчанага ў [[1946]] годзе, павінны былі збудаваць «на Галоўнай плошчы цэнтральнага ансамбля горада». А вакол гэтай плошчы павінны былі паўстаць адміністрацыйныя будынкі. Ужо існуючыя аб'екты (будынак Цэнтральнага камітэта КП(б)Б, акруговы [[Дом афіцэраў, Мінск|Дом афіцэраў]] і [[Аляксандраўскі сквер, Мінск|сквер]]) уключаліся да зноў створанага ансамбля. Такім чынам, спачатку манумент павінен быў быць збудаваным прыкладна ў раёне [[Кастрычніцкая плошча, Мінск|Кастрычніцкай плошчы]]. Аднак, першапачатковая задума была зменена
У 1950 годзе Упраўленне па справах архітэктуры пры СМ БССР абвясціла конкурс на стварэнне праекта помніка-манумента воінам і партызанам. Удзел у конкурсе прынялі 70 архітэктараў і скульптараў [[Горад Масква|Масквы]], Ленінграда, Мінска, [[Горад Рыга|Рыгі]] і іншых гарадоў. Першая прэмія была прысуджана праекту пад дэвізам «Беларусь» архітэктараў-мастакоў з Мінска Г. В. Заборскага і В. А. Караля.
Перамог у конкурсе праект мінскага Манумента Перамогі аўтарства Г. У. Заборскага. Па словах самога аўтара, ідэя помніка ўзнікла яшчэ ў [[1942]] годзе, паколькі яго стваральнік цвёрда быў упэўнены ў перамозе СССР у вайне. Непасрэдна да ўсталявання манумента на плошчы знаходзіўся сімвалічны камень, абгароджаны вісячымі ланцугамі на 4 невялікіх слупах.▼
▲
[[Выява:736822177106 0 BG.jpg|thumb|left|230px|Манумент Перамогі ўначы, [[2000-я]]]]
[[Граніт]] на абліцоўку Манумента Перамогі быў дастаўлены з-пад [[Днепрапятроўск]]а і [[Жытомір]]а ([[Украіна]]), мазаіку для Ордэна Перамогі даслалі з Акадэміі мастацтваў [[Ленінград]]а, а разьбу на граніце спраўдзілі ўкраінскія муляры; бронзавыя ж гарэльефы, меч і вянкі адлівалі ленінградскія майстры заводу «Манументскульптура».
|