Літоўскае генерал-губернатарства: Розніца паміж версіямі

1 (13) снежня 1830 г. у Літоўска-Віленскай, Літоўска-Гродзенскай, Мінскай губернях і Беластоцкай вобласці было ўведзена ваеннае становічша ў сувязі з [[паўстанне 1830—1831 гадоў|Лістападаўскім паўстаннем 1830—1831 гадоў]]<ref>Поўны збор законаў Расійскай імперыі. Збор другі. Т. 5, аддзяленне 2, № 4155.</ref>. Літоўскае ваеннае губернатарства было пераўтворана ў снежні [[1830]] г. у «Віленскае і Гродзенскае часовае ваеннае губернатарства», якое скарочана пісалася як «Віленскае часовае ваеннае губернатарства» альбо «Віленскае ваеннае губернатарства». У яго складзе знаходзіліся [[Віленская губерня|Літоўска-Віленская]] і [[Гродзенская губерня|Літоўска-Гродзенская губерні]].

Паводле царскага ўказу ад [[30 кастрычніка]] [[1831]] г. [[Беластоцкая вобласць, Расійская імперыяІмперыя|Беластоцкая вобласць]] (1808—1842) перайшла пад уладу віленскага часовага ваеннага губернатара і ў склад Віленскага часовага ваеннага губернатарства.

File:Polnoe sobranie zakonov Rossijskoj imperii. Sobranie 2. Tom 7. Otdelenie 1 nr 5086.jpg|Палажэнне Камітэта міністраў 19 студзеня 1832 г. ''Аб заснаванні паліцыі ў прыватных гарадах Гродзенскай губерні: Слоніме, Лідзе і Валкавыску''. Поўны збор законаў Расійскай імперыіІмперыі. Збор другі, Т. 7, №5086.