Касцёл Святога Іосіфа і кляштар бернардзінцаў (Мінск): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) др ужо не толькі пачатак |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
||
Радок 46:
== Гісторыя ==
Кляштар [[бернардзінцы|бернардзінцаў]] у
Драўляныя касцёл і канвент збудаваны ў 1630-я гг., але ў 1644 г. згарэлі. Пасля пажару да [[1652]] г. пастаўлены мураваныя касцёл і кляштар, якія ў 1656 г. згарэлі. У хуткім часе яны адноўлены з дабудаванай у 1676 г. мураванай капліцай па фундацыі [[Крыштоф Станіслаў Завіша|Крыштофа Станіслава Завішы]]. Рэканструяваны пасля пажару 1740 г. У 1752 адбылася рэканструкцыя, пасля якой будынкі набылі цяперашнія рысы<ref>[http://nn.by/index.php?c=ar&i=34508 «Мінская спадчына» зноў бярэцца за кляштар бернардзінцаў і касцёл Св. Іосіфа] // [[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]]</ref>. Зноў пашкоджаны пажарамі ў 1809 г., 1835 г. У хуткім часе адноўлены. Манастырскі комплекс, які ўключаў касцёл, жылыя дамы, трапезную, школу, шпіталь, стайню, піваварню і іншыя гаспадарчыя пабудовы, уваходзіў у ансамбль плошчы [[Высокі Рынак|Высокага рынку]] і вул. Бернардзінскай. 3 паўднёвага боку каля касцёла ў 1810—17 гг. пабудаваны гандлёвыя рады.
У [[1864]] годзе касцёл і кляштар былі зачыненыя і канфіскаваныя [[Расійская імперыя|расійскімі]] ўладамі за ўдзел гараджан Мінска ў [[Паўстанне 1863—1864 гадоў|нацыянальна-вызваленчым паўстанні]]. Касцёл прыстасавалі пад праваслаўную палкавую царкву [[Кірыл і Мяфодзій|Св. Кірыла і Мяфодзія]], а кляштарныя карпусы былі ператвораныя ў казармы [[Каломенскі пяхотны полк|Каломенскага пяхотнага палка]] і памяшканні следчае камісіі.▼
▲У [[1864]] годзе касцёл і кляштар былі зачыненыя і канфіскаваныя [[Расійская імперыя|расійскімі]] ўладамі за ўдзел гараджан Мінска ў [[Паўстанне 1863—1864 гадоў|нацыянальна-вызваленчым паўстанні]]. Касцёл прыстасавалі пад праваслаўную палкавую царкву [[Кірыл і Мяфодзій|Св. Кірыла і Мяфодзія]], а кляштарныя карпусы былі ператвораныя ў казармы [[Каломенскі пяхотны полк|Каломенскага пяхотнага палка]] і памяшканні следчае камісіі.
3 1872 г. выкарыстоўваўся пад [[архіў|архівы]]. 3 1992 г. ў ім знаходзіцца Архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі і Архіў-музей літаратуры і масташгва Беларусі. У [[1983]] г. фасады касцёла рэстаўраваны (архітэктар [[Г. Босак]]).
== Архітэктура ==
| |||