Андрэй Уладзіміравіч: Розніца паміж версіямі

Жонка Андрэя Уладзіміравіча, якую ён перажыў, была з роду «паноў Чарэйскіх»<ref>Маюцца на ўвазе 5 сыноў баярына Івана Чарэйскага. '''Місаіл''' — праваслаўны смаленскі епіскап, заснаваў у сваёй частцы Чарэйскага маёнтка, на возеры Галаўлі, манастыр у імя св. Троіцы, паводле тастаменту Місаіла права апекі над Чарэйскім манастыром атрымаў [[Багдан Сямёнавіч Сапега|Багдан Сапега]]; '''Міхаіл Пструг''' — ахвяраваў у 1454 на карысць Чарэйскага манастыра св. Троіцы землі каля азёр Галаўля і Чарэя; '''Дашка''' — яго сыны (Іван, Васіль, Алехна і Сенька) каля 1475 падаравалі Чарэйскаму манастыру ўрочышча Клубінічы (зараз — вёска на поўначы Крупскага раёна). Адзін з сыноў Дашкі — Сенька Дашкавіч, меў сына Васька Сенькавіч (узг. да 1524); '''Сенька''' — меў дачку, жонку Фёдара Фёдаравіча Друцкага-Саколінскага; '''Мікіта''' — меў сына Ждана і ўнука Льва Жданавіча (узг. 1602).</ref>. Перажыў ён і сваіх дзяцей Глеба і Еўдакію. Пасля смерці Андрэя Уладзіміравіча частка маёнткаў вярнулася вял. князю, іншая частка адышла яго ўнучцы — [[Фядора Рагацінская|Фядоры Рагацінскай]], жонцы кн. [[Іван Кобрынскі|Івана Кобрынскага]].