Васілевічы: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 65:
|add3 =
}}
'''Васіле́вічы''' ([[Інструкцыя па транслітарацыі (2007)|афіц. транс.]]: ''Vasilievičy'') — горад раённага падпарадкавання ў [[Рэчыцкі раён|Рэчыцкім раёне]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]]. У 45 км ад [[Рэчыца|Рэчыцы]], 86 км ад [[Гомель|Гомеля]]. Чыгуначны вузел (лініі на Гомель, [[Калінкавічы]], [[Хойнікі]]), аўтадарогай злучаны з аўтамагістраллю Гомель—Калінкавічы. Насельніцтва 3923 чал. (2009). Планіроўка складаецца з кароткіх шыротных вуліц, звязаных 2 магістральнымі вуліцамі. Забудова цагляная і драўляная. На поўначы і ўсходзе - сетка меліяратыўных каналаў
Радок 76:
Тэрыторыя горада была заселена ўжо ў [[бронзавы век|бронзавым веке]]. Згодна з паданнямі, калодзежы, названыя «зоўжынымі» ці «іоўжынымі» былі выкапаныя па загаду [[Вольга, княгіня Кіеўская|княгіні Вольгі]], падчас паходу супраць [[Драўляне|драўлян]]. У пісьмовых крыніцах упершыню згадваецца ў [[15 стагоддзе|15 стагоддзі]] як вёска ў [[Менскае ваяводства|Менскім ваяводстве]] [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікага княства Літоўскага]], шляхецкая ўласнасць. Як сведчыць [[Літоўская метрыка]], у 1466 вёска знаходзілася ва ўладанні памешчыцы Івановай. Згодна з рэвізіяй Рэчыцкай воласці за 1560 год у вёсцы было 17 дымоў і 7 служб. Праходзіў тракт [[Горад Рэчыца|Рэчыца]]-[[Горад Мозыр|Мозыр]]. Нейкі час вёска знаходзілася ва ўладанні Патоцкіх, потым Масальскіх.
Пасля [[Другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзела Рэчы Паспалітай]] (1793) у складзе [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. У 1795 годзе, вёска, у Рэчыцкім павеце, уладанне графа Юдзіцкага. дзейнічала Свята-
У пачатку 1918 занятая германскімі войскамі. У жніўні 1918 года партызанскі атрад разграміў нямецкі гарнізон, які размяшчаўся ў Васілевічах. Каля вёскі 30 сакавіка 1919 былі разгромлены [[Стрэкапытаўскі мяцеж|стрэкапытаўскія фарміраванні]], якія адступалі з Гомеля і спрабавалі прарвацца праз фронт у Польшчу. У пачатку сакавіка 1920 года мястэчка было занятае польскімі войскамі, вызвалена ў пачатку чэрвеня 1920. У выніку пагрома, учыненага 16 красавіка 1921 бандай Галакі, загінулі 13 жыхароў.
З 26 чэрвеня 1919 года - цэнтр [[Гомельская губерня|Гомельскай губерні]] [[РСФСР]]. З 8 снежня 1926 года ў складзе [[БССР]]. З 8 снежня 1926 года па 4 жніўня 1927 года і з 20 лютага 1938 года да 16 верасня 1959 года цэнтр [[Васілевічскі раён|Васілевичскага раёна]]. У 1927-38 и з 1959 года ў Рэчыцкім раёне.
у 1925-27 гадах
Падчас [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] у чэрвені 1941 года тут была створанакавалерыйскай група пад кіраўніцтвам А. І. Бацкалевіча, якая нейкі час вяла баявыя дзеянні ў тыле наступаючай нямецкай арміі. З 24 жніўня 1941 па снежань 1943 годадзейнічала патрыятычнае падполле (кіраўнікі Л. П. Курганская-Сакалова, Т. М. Астапенка, А. І. Белы). Вясной 1942 года налічвалася 5 падпольных груп. Загінулі 32 падпольшчыка (пахаваныя ў брацкай магіле ў скверы па вул. Камсамольскай). Акупанты расстралялі 41 жыхара (пахаваныя ў магіле ахвяр фашызма, у 2,5 км на захад ад горада). Вызвалена 18 снежня1943 года часткамі [[65-я армія, СССР|65-й арміі]] [[1-ы Беларускі фронт|1-га Беларускага фронту]]. Разам з салдатамі Савецкай Арміі ў вызваленні Васілевіч удзельнічалі партызаны, сярод якіх быў камандыр кавалерыйскага эскадрона лейтэнант мікалай Трафімавіч Маструкоў (пасмяротна прысвоена званне [[Герой Савецкага Саюза]]). 428 жыхароў загінулі на фронце.
|