Астрамечава: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
clean up using AWB
Радок 57:
Вядома з [[16 стагоддзе|16 стагоддзя]] як шляхецкая ўласнасць у Берасцейскім павеце [[Трокскае ваяводства|Трокскага]], з [[1566]] года [[Берасцейскае ваяводства|Берасцейскага ваяводстваў]] [[ВКЛ]]. У [[1533]] годзе ва ўладанні Я. І. Іллініча, у [[1570]] годзе — Харытаў. З [[1598]] года ў складзе Берасцейскай эканоміі.
 
У [[1738]] годзе маёмасць пана Сузіня. Пасля 3-га падзелу Рэчы Паспалітай ўу складзе [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], у [[Слонімская губерня|Слонімскай]], з 1797 года — [[Літоўская губерня|Літоўскай]], з 1801 года — [[Гродзенская губерня|Гродзенскай губернях]]. Паводле рэвізіі [[1833]] года налічвалася 160 рэвізскіх душ. Сялянам належала 538 дзесяцін зямлі, асноўнымі іх заняткамі былі земляробства і жывёлагадоўля. Невялікі прыбытак атрымлівалі ад лоўлі рыбы ў ручаі Люта. Праз вёску праходзіла старадаўняя дарога на Брэст. У [[1846]] годзе замест драўлянай царквы была пабудавана з бутавага каменю і цэглы праваслаўная [[Свята-Міхайлаўская царква, Астрамечава|Міхайлаўская царква]]. У [[1860]] годзе сяло, маёмасць памешчыка Пузыны. У [[1897]] годзе працаваў хлебазапасны магазін.
 
У [[1905]] годзе сяло і маёнтак у Лышчыцкай воласці Брэсцкага павета. Маёнтак належаў А. В. Пузыню, які меў тут 921 дзесяціну зямлі. У [[1905]] годзе адкрыта адна з першых у Беларусі [[Астрамечаўская бібліятэка|бясплатных народных бібліятэк]] на сродкі фонду кнігавыдаўца Ф. Ф. Паўленкава. Паводле [[Рыжскі мірны дагавор|Рыжскага мірнага дагавора]] ў складзе [[Польская Рэспубліка, 1918—1939|Польшчы]].
Радок 96:
{{DEFAULTSORT:Астрамечава}}
[[Катэгорыя:Населеныя пункты Брэсцкага раёна]]
[[Катэгорыя:ВёскаАграгарадок Астрамечава]]