Свята-Мікалаеўская царква (Бабруйск): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне |
→Гісторыя: clean up using AWB |
||
Радок 41:
Першыя ўзгадкі пра царкву тычацца [[16 стагоддзе|XVI ст]]. Неўзабаве пасля падпісання ў [[1596]] [[Берасцейская унія|Берасцейскай уніі]] царква стала [[уніяцтва|ўніяцкай]], якой заставалася да [[Другі падзел Рэчы Паспалітай|Другога падзелу Рэчы Паспалітай]], калі ў [[1795]] [[Расійская імперыя|расійскімі ўладамі]] яна была зноў перароблена пад праваслаўную.
Да [[1812]] царква знаходзілася каля ракі [[Бярэзіна]]. Але ў сувязі з будаўніцтвам [[Бабруйская крэпасць|Бабруйскай крэпасці]] царква была перанесена на Парыцкі фарштат, адкуль у [[1829]] яе перанеслі на Мінскі фарштат. У [[1835]] быў узведзены новы драўляны будынак царквы. На месцы ж першапачатковага знаходжання царквы была пабудавана Рагачоўская [[брама|брам]]а крэпасці.
У 1879 да прыходу царквы належылі жыхары Бабруйску з фарштатамі і хутарамі, вёскі [[Арновічы]], [[Пісчакі]], [[Вёска Канчаны, Бабруйскі раён|Канчаны]], [[Думаноўшчына]], [[Ясны Лес]], [[Вялічкава]], [[Даманава]]. Агульная колькасць прыхаджан была 2069 мужчын і 2055 жанчын. Протаіерэем царквы быў [[Фёдар Смоліч]], дапаможным святаром быў [[Іосіф Яхімовіч]]. Пры царкве была прыходскае вучылішча з жаночай зменай.
У [[1892]]—[[1894]] быў пабудаваны новы каменны будынак царквы. Да царквы належалі: [[Свята-Георгіеўская царква,
За савецкім часам царква была зачынена, але аднавіла сваю дзейнасць падчас [[ВАВ]]. На прылеглай да цэрквы тэрыторыі былі
== Сучасны стан ==
| |||