Луцыя Балзукевіч: Розніца паміж версіямі

Творы Луцыі Балзукевіч належаць разнастайнымрозным напрамкам жывапісу. Сустракаюцца творы з мадэрністычнай дэкаратыўнасцю («Падворак. Жанчына, якая корміць птушак»), і сімвалічныя сваім містычным настроем інтэр’еры касцёлаў («Помнік Тызенгаўзу ў фарным касцёле ў Гродне», «Сакрыстыя ў касцёле бэрнардынаў у Вільні»), вытанчаны па малюнку і каларыце [[Мадэрн|сецэсійны]] абраз «[[Святы Губерт]]» і рэалістычныя партрэты Антонія Вівульскага і [[Вікенцій Леапольд Сляндзінскі|Вінцэнта Сляндзінскага]]. Агульны рэалістычны падыход да трактоўкі вобраза Сляндзінскага, які напісан у 1913 годзе «акутваецца рухомай аўрай светлавых плямаў на твары, валасах, адзенні і фоне, што надае вобразу таямніцу і рамантычны настрой»<ref>[http://media.catholic.by/nv/n47/art11.htm ''Наталля Маліноўская-Франке''. Успомнім пра забытае]</ref>.