Шаміль Басаеў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
clean up using AWB
Радок 42:
[[Карабахская вайна]]:<ref>{{Сцяг|Азербайджан}} на баку [[Азербайджан]]а</ref>
* [[Штурм Шушы|Абарона Шушы]]
[[Вайна ў Абхазіі, (1992—1993)|Грузіна-абхазская вайна]]:<ref>{{Сцяг|Канфедэрацыя горскіх народаў Каўказа}} на баку [[Канфедэрацыя горскіх народаў Каўказа|КНК]]</ref>
* [[Бітва за Гагру]]
* [[Баі за Сухум, верасень 1993]]
Радок 89:
| дзеці = 2 сыны, дачка
}}
'''Шаміль Басаеў''', '''Абдалах Шаміль Абу-Ідрыс''' ({{ДН|14|1|1965}}, Дышнэ-Ведзяно, Чачэна-Інгушская АССР - {{ДС|10|7|2006}}, Етажава, [[Інгушэція]]) — чачэнскі паўстанец, лідар сепаратысцкага руху, адзін з лідараў самаабвешчанай рэспублікі Ічкерыя. Меў званне брыгаднага генерала, пазней генералісімуса (пасмяротна). Удзельнічаў у ваенных дзеяннях супраць расійскай федэральнай улады Расійскай Федэрацыі, арганізаваў дыверсійныя і тэрарыстычныя акты на тэрыторыі Расіі. Занесены ў спіс тэрарыстаў некалькіх краін, [[ААН]] і [[ЕС|Еўрапейскага саюза]].
 
== Першая чачэнская вайна ==
26 лістапада 1994 атрад Ш. Басаева адыграў асноўную ролю ў разгроме рускіх танкавых падраздзяленняў і атрадаў прарасійскай апазіцыі падчас няўдалага штурму Грознага. З лістапада 1994 па сакавік 1995 г. Ш. Басаеў быў адным з кіраўнікоў абароны Грознага. Нягледзячы на ​​адступленне асноўных чачэнскіх сілаўсіл у канцы студзеня, атрад Басаева трымаў абарону ў паўднёвым прыгарадзе Грознага Чарнарэчча да пачатку сакавіка. 13 лютага 1995 года прымаў удзел у перамовах з прадстаўнікамі расійскага камандавання ў станіцы Сляпцоўская (Інгушэція). 3 чэрвеня 1995 года ў выніку ракетна-бомбавага ўдару быў знішчаны дом дзядзькі Ш. Басаева Хасмагамеда Басаева, у выніку чаго загінулі 12 сваякоў Ш.Басаева разам з сястрой Зінаідай і 7 дзяцьмі.
 
14 чэрвень 1995 Шаміль Басаеў на чале атрада колькасцю каля 200 байцоў ажыццявіў захоп бальніцы з закладнікамі ў г. [[Будзёнаўск]] [[Стаўрапольскі край|Стаўрапольскага краюкрая]] з мэтай прымусіць расійскія ўлады спыніць баявыя дзеянні ў Чачні і пачаць перамовы. Па сцвярджэнні некаторых крыніц, тэракт у Будзёнаўску быў актам помсты за гібель родных Ш. Басаева. З прычыны аперацыі Басаева ў Будзёнаўску загінулі не менш за 128 чалавек.
 
Пасля тэлефонных перамоваўперамоў з кіраўніком расійскага ўрада [[Віктар Сцяпанавіч Чарнамырдзін|Віктарам Чарнамырдзіным]], чачэнскі атрад на чале з Басаевым пакінулі Будзёнаўск. У калоне з сямі аўтобусаў знаходзілася больш за 70 баевікоў і каля 130 закладнікаў з ліку добраахвотнікаў. У адным з аўтобусаў знаходзілася 16 прадстаўнікоў расійскіх СМІ і 9 дэпутатаў Дзярждумы. У 30 км ад г. Маздок калона была заблакаванаязаблакавана бронетэхнікай, па загадзе намеснік міністра расійскага МУС Анатоля Кулікова: кіраўніцтва Паўночнай Асеціі адмовілася прапусціць калону праз сваю тэрыторыю, таму ў Чачню калона прыбыла праз [[Дагестан]]. У [[Хасавюрт|Хасавюрце]] мясцовыя жыхары арганізавалі байцам Басаева ўрачыстую сустрэчу.
 
{{зноскі}}
Радок 105:
{{Міжнародны тэрарызм}}
 
{{DEFAULTSORT:Басаеў}}
[[Катэгорыя:Аперацыі расійскіх спецслужбаў]]
[[Катэгорыя:Забітыя ў выніку аперацый спецслужбаў]]
Радок 121 ⟶ 122:
[[Катэгорыя:Злачынцы Расіі]]
[[Катэгорыя:Тэрарыстычны акт у Беслане]]
{{DEFAULTSORT:Басаеў}}