Статут Вялікага Княства Літоўскага 1529: Розніца паміж версіямі

Статут напісаннапісаны на [[старабеларуская мова|беларускай мове]] і мае важнае значэнне як помнік прававой культуры і мовы беларускага народа, дае магчымасць вывучыць лексіку і стыль, дзяржаўна-прававую тэрміналогію таго часу. Нормы дзяржаўнага прваправа, выкладзеныя ў Статуце, у сваёй сукупнасці складалі своеасаблівую феадальную канстытуцыю, у якой упершыню вызначалася структура і характар дзейнасці органаў дзяржаўнай улады, замацаваліся асноўныя правы і прывілеі пануючага класа і саслоўя шляхты. Статут 1529 года адыграў значную ролю ў далейшай кадыфікацыі і сістэматызацыі права. Як і Статут ВКЛ 1566 года, паслужыў базай і крыніцай для распрацоўкі Статута ВКЛ 1588 года.

Такім чынам, выданне Статута 1529 года вывела нашу краінуВКЛ на адно з першых месцаў у свеце па развіццю права і прававой культуры. Разам з тым, Статут 1529 года з'явіўся прававой асновай для далейшага развіцця заканадаўства.

Вядомы пераклады Статута 1529 года на лацінскую (1530) і польскую (1532) мовы. Захаваліся 4 спісы на [[старабеларуская мова|старабеларускай мове]]: Фірлееўскі, Замойскіх, Дзялынскіх, Слуцкі; 2 спісы на лацінскай мове: Лаўрэнцеўскі, або Пфорцкі, Пулаўскіх; 1 спіс на польскай мове — Альшэўскі (Свідзінскі і Вастрабрамскі спісы загінулі ў 1944 г.). Упершыню Статут 1529 надрукаваны ў 1841 годзе ў Познані ў [[Зборы літоўскіх законаў з 1389 да 1529|«Зборы літоўскіх законаў з 1389 да 1529»]] (лацінскім шрыфтам), у 1854 г. — кірыліцай у Маскве.