Валерый Яўгенавіч Мазынскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 2:
 
== Біяграфія ==
Скончыў [[Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут]] (1974). У 1976—1989 годзе галоўны рэжысёр [[Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа|Беларускага тэатра імя Я. Коласа]] ў [[Віцебск]]у. Заснавальнік (разам з Геральдам Асвяцінскім) [[Беларускі тэатр «Лялька»|тэатра «Лялька»]] (1985). Заснавальнік, мастацкі кіраўнік [[Рэспубліканскі тэатр беларускай драматургіі|тэатра «Вольная сцэна»]] (1993—2000). Выкладаў акторскаеакцёрскае майстэрства ў БДТМІ і Беларускім універсітэце культуры.
 
Асноўныя пастаноўкі: «Званы Віцебска» (1974), «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Сымон-музыка» (1976), «На дарозе жыцця» (1982), «Парог» (1982), «Вечар» (1983), «Радавыя» (1984), «Энергічныя людзі», «Паваліўся нехта» (1992), «Барбара Радзівіл» (1994), «Узлёт Артура У, які можна было спыніць…» (1997), «Прынц Мамабук» (1998). Творчасць В. Мазынскага вызначаецца метафарычнасцю, асацыятыўнасцю, гратэскавасцю і шматпланавасцю структуры.