Радаслаў Астроўскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{
За ўдзел у рэвалюцыі [[1905]]-[[1907]] выключаны са [[Слуцкая гімназія|Слуцкай гімназіі]]. У [[1908]] паступіў на матэматычны факультэт [[Пецярбургскі універсітэт|Пецярбургскага універсітэта]]. Як удзельнік рэвалюцыйных хваляванняў ў лют. [[1911]] арыштаваны. Быў зняволены ў турмах Пецярбурга і Пскова. Пасля вызвалення жыў у бацькоў на Пружаншчыне пад наглядам паліцыі. Аднавіўся ва універсітэце ў сак. [[1912]], у студз. [[1913]] перавёўся ў Юр'еўскі (Тартускі) універсітэт і скончыў там фізіка-матэматычны факультэт (1913). Працаваў настаўнікам у Чанстахове ([[Польшча]]) і [[Мінск]]у; у 1915-17 выкладаў у Мінскім настаўніцкім інстытуце. Палітычны дзеяч у Слуцку і [[Менск]]у (1917-1918). Пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 - камісар Часовага ўрада па Слуцкім павеце; арганізатар і дырэктар Слуцкай беларускай гімназіі (вер. 1917). Выступаў супраць [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|Кастрычніцкай рэвалюцыі]]. Дэлегат 1-га Усебеларускага з'езда (Мінск, снеж. 1917). Выступаў у прэсе за ідэю незалежнасці [[БНР|Беларусі]]. Удзельнік [[Слуцкае паўстанне|Слуцкага паўстання]] [[1920]]. У 1920 — у арміі ген. Дзянікіна. З [[1921]] у [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]]. Дырэктар [[Віленская беларуская гімназія|Віленскай беларускай гімназіі]] (1924-36).
У другой палове 1920-х г. рэзка змяніў свой палітычны курс. У лютым 1924 стаў адным з закладчыкаў праўрадавага [[Польска-беларускае таварыства|Польска-беларускага таварыства]], а пасля яго распаду — супрацоўнік [[КП(б)Б]] і [[КПЗБ]], куратар падпольнага камсамолу ў гімназіі; член кіраўніцтва [[БСРГ|Беларускай сялянска-работніцкай грамады]], старшыня [[ТБШ|Таварыства беларускай школы]], Беларускага дабрачыннага таварыства і дырэктар Беларускага кааператыўнага банку ў [[Вільня|Вільні]], цераз які праходзілі з [[СССР]] грошы, прызначаныя на падтрымку дзейнасці БСРГ (1925-1926); член КПЗБ (1926). У студзені [[1927]] арыштаваны і абвінавачаны па працэсе Грамады, у астрозе мяняе свае палітычныя погляды і робіцца арганізатарам і прапагандыстам супрацоўніцтва з санацыяй (1928-1936). На судовым працэсе супраць Грамады апраўданы. Настроіў супраць сябе многіх дзеячаў заходнебеларускага нацыянальнага руху, якія ў маі [[1934]] - снеж. [[1935]] правялі над ім грамадскі суд. Пад псеўданімам {{вызн2|1=Эра}} друкаваўся ў беларускіх кнігах-календарах, газеце «Родны край» ([[1933]]-36). У 1936 вымушаны пакінуць Вільню і пераехаць у [[Лодзь]].
З пачаткам вайны актыўна супрацоўнічаў з нямецкімі акупацыйнымі ўладамі. Увосень [[1941]] прыехаў у [[Мінск]], працаваў у цывільнай адміністрацыі; пасля быў бургамістрам у [[Смаленск]]у, [[Бранск]]у, [[Магілёў|Магілёве]]. Са снеж. [[1943]] прэзідэнт [[БЦР|Беларускай Цэнтральнай Рады]], стварэнне якой было дазволена немцамі, якія пачалі цярпець паразы на ўсходнім фронце, і спадзяваліся набыць сімпатыі беларусаў, каб потым мабілізаваць іх супраць Чырвонай Арміі; адзін з галоўных арганізатараў у чэрв. [[1944]] 2-га Усебеларускага кангрэса. Пасля вайны — палітычны дзеяч на эміграцыі, жыў у [[Германія|Заходняй Германіі]], з [[1956]] у [[ЗША]]. Кіраўнік і ідэолаг 'бэцээраўскай' плыні беларускай эміграцыі.
{{літ|1=|'''Літ. з даведн. Л.У.Маракова''': Соловьев А.К. Белорусская Центральная Рада: создание, деятельность, крах. Мн., 1995.|BS|ЭГБ, т. 1.|Від=Б}}
== Крыніца ==
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
{{DEFAULTSORT:Астроўскі Радаслаў Казіміравіч}}▼
▲{{DEFAULTSORT:Астроўскі Радаслаў}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
|