Самаране: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Frantishak (размовы | уклад) |
Frantishak (размовы | уклад) |
||
Радок 18:
== Гісторыя ==
Адносіны паміж самаранамі і традыцыйнымі [[іўдаізм|іўдаістамі]] заўсёды заставаліся вельмі напружанымі з моманту вяртання [[яўрэі|яўрэяў]] у [[Палесціна|Палесціну]] ў [[538 да н.э.|538]] г. да н. э. Самаране не ўдзельнічалі ў пабудове новага [[храм]]а ў [[Ерусалім]]е, а шанавалі [[Бог]]а ў сваім храме на [[гара|гары]]
Пасля ўваходу Палесціны ў склад [[Рымская імперыя|Рымскай імперыі]] і задушэння рымлянамі іўдэйскіх паўстанняў самаране ўзнавілі свой храм на [[гара Герызім|гары
Пасля прыняцця [[хрысціянства]] стаўленне імперскіх улад да самаран рэзка змянілася. У час кіравання [[Флавій Зянон|Зянона Ісаўра]] самаране падвергліся ганенням. У [[484]] г. самаране паўсталі. Яны захапілі некалькі [[царква|цэркваў]], абразілі хрысціянскага [[епіскап]]а і абвясцілі сваю дзяржаву з цэнтрам у [[Горад Кейсарыя|Кейсарыі]]. Паўстанне было задушана, а адсечаная галава правадыра Хуста падаравана хрысціянамі Зянону Ісаўру. У [[529]] г. самаране зноў паўсталі. У адказ імператар [[Юстыніян I]] разгарнуў шырокія рэпрэсіі, храм на гары
Пасля [[арабы|арабскага]] заваявання [[Блізкі Усход|Блізкага Усходу]] значная частка самаран прыняла [[іслам]]. Колькасць астатніх самаран стала скарачалася з-за звычаю [[эндагамія|эндагаміі]] — [[шлюб]]аў толькі знутры сваёй абшчыны. Да канца [[20 стагоддзе|XX]] ст. захавалася толькі 4 роды, паміж прадстаўнікамі якіх магчымы шлюбы.
|